AÇ GÖNÜL KAPILARINI

Küçük bir çocukken verdiler kursa,
Dini ilimlerle bezedim kendimi.
Kanmamak için nefse ve şeytana
Mürşid-i Kamile bağladım kalbimi.

Zaman geçtikçe gevşeklik başladı.
Gençliğin büyüsüne aldanıp, battım..
Hocalarım binlerce kez uyardı;
Lakin, ben sözlerine kulak tıkadım.

Tuttuğum yol,yol değilmiş, anladım.
Hak beni bağışlar mı? Bilemiyorum.
Üstazım seni kırdım, farkındayım;
Huzuruna çıkmaya utanıyorum.

Takatim kalmadı, gücüm tükendi,
Üstazım helak olmak istemiyorum.
Sen affet ki, Hak’ta affetsin beni,
Ne olur, ses ver, Sana sesleniyorum.

İster halı diye gez üzerimde,
İster paspas diye sil ayaklarını,
İster mücrim diye tükür yüzüme,
İster affet, aç, gönül kapılarını…

23.12.2010
Perşembe
21.30
Almanya

Yusuf AKKAYA