Ömer bin Abdülaziz halife olduğu zaman farklı memleketlerden bir çok heyet gelerek halifeyi tebrik etmişti. Bu heyetlerden biri de Hicaz heyeti idi. İçlerinden sözcü seçtikleri bir çocuk, arkadaşları namına söz söylemek isteyince halife:
-Senden yaşlılar dururken niçin seni sözcü seçtiler? dedi.
Çocuk:
-İnsan iki uzvuyla insandır. Biri kalbi, diğeri ise dili. Allah'ın kendisine güzel bir lisan ve temiz bir kalp verdiği bir kulun konuşmasında ne gibi mahsur olabilir? Konuşmak ve öne geçmek hakkı yaşlıların olsaydı hilafet koltuğuna oturacak sizden daha yaşlı birçok ihtiyar bulmak hiçte zor olmazdı, diye cevap verdi.
Halife bu cevap karşısında şaşırdı ve çocuğun yaşını sordu. On bir yaşında olduğunu duyunca,
'Cahil bir adam kavminin en büyüğü de olsa, huzurunda meclisler kurulduğu zaman küçülüverir.' manasına gelen beyit okumaktan kendini alamadı.
Tarih Ambarı- Selman Kılınç
Yedikıta Dergisi
