Bir gün Eshab-ı kiramdan bazıları Resulullah`a, H.z Ebu Bekir (r.a) Efendimizi şikayete geldiler.
-Ya Resulullah, Ebu Bekir, odasında yalnız başına ciğer kebaı yer, kokusunu duyarız, bizi hiç davet etmez dediler.Efendimiz:
-“Bir daha böyle yaptığında bana haber verin beraber evine gidelim!” buyurdu.Bir gün haber verdiler.Resul-i Ekrem, hemen kalkıp, H.z Ebu Bekir (r.a) Efendimiz`in evine gitti.Ateş ve kebap yoktu.
-“Ya Eba Bekir, sen ciğer kebabı yiyormuşsun, bize de var mıdır?” buyurdu.
-Ya Resulullah, ben ciğer kebabı yemiyorum, pişen kendi ciğerimdir, dedi.Resulullah, bunun nasıl olduğunu sorunca:
-“Hak Teala, bana İslam dinini nasip etti.Habibine dost eyledi.Eshab-ı kiram arasında büyük yer verdi.Acaba kıyamet günümde halim ne olur, bu kadar nimetin şükrünü yapabilir miyim, diye korktuğumdan, ciğerim yanıyor.” Cevabını verdi.
Kaynak:Altun Silsile-Osmanlı Yayınevi
