Allaha kul olmak.,  
 
Muhtereme.,
Yunaklardaki suyun sıcaktan buharlaştığı.,
Susuzluğun orta yerinde, hayallerin kapılarını.,
Sabr-ı cemile ve salihaya ardına kadar açtığı.,
İklimin kaderine vakfedilmiş başıboş sefinede.,
Vuslat yolcususun sen., Kul olmak marifet! .,
Allah’tan başka kimsen yok..,

Yok işte.,
Göğü yırtma çabaların boşuna.,
Bir katre neme muhtaç melül usun.,
İnişi var denir, çıkışı cefalı her yokuşun.,
Bazen lütuf kanadından ilham olur, bir garip kuşun.,
Seni Adem’e evlat edecek olan da o sarsılmaz hûşun.,
Kişiye dostun yüreği gerek(mez mi?) , çünkü o define.,
Ey kutlu tin! Ve cana can dolandırılmış müşerref sîne.,
Her tebessüme meyletmek, muvazzaf insanın nesine.,
Ve lahuti bir elin okşamasına döndüm yüzümü.,
Devre kani ibadetlere yol ettim esefi, hüznü.,
Bi lakayt dikkatim, soluklarımı tuttum.,
Bir ulu ortanın çağırıcı sesine..,

Cibilliyet manzumesi değil, arzı hal.,
Marufu müdafaayı ellerin harda iken düşün! .,
Ecrini peşin alacak mümin, düşmeden her düşüşün.,
Kuşandığın akılla tahsis ediver., “Ya Hu! ” Uktub.,
İklimin kaderine vakfedilmiş metruk sefinede.,
Vuslat yolcususun sen., Kul olmak marifet! .,
Allah’tan başka kimsen yok..,

Yok işte.,
Yeşili kurutma çabaları boşuna.,
Kifayetsiz olduğu sanılan lisanla, hitap.,
Ne zaman, nerde hakka tecavüz, zulüm varsa.,
Orda zevk sefa haram! Cümle azalar yorgun, bitap.,
Korkarım ki, enfüsi davranır beşer, yenik düşer hırsa.,
Yıkılan duvarların ve yuvarlanan her taşın altında.,
Ben varım! “Ente süphanek.,” diye ağlar inlerim.,
Aman dileyen her e., “fi emanillah” derim.,
Ve vuslat yolcususun (kuşkusuz!) sen.,
Allaha kul olmak., Ne büyük şeref.,
…

04.07.2006
 
Mehmet Sani Özel