Yan koğuşu ‘komşu’; kantin’i ‘bakkal’;avluyu ‘sokak’ sanan GÜLŞAH’ımıza ithaftır...

Anlatır mısın Anne!


Bana ninni söyler misin
Anne!

Bana ‘atlı karınca’ masalları
anlatır mısın?

Bana ‘un kurabiyesi’
yapar mısın anne?

Bana babamı anlatır mısın?
Asker olmadan önce...

Bana bu koğuşların sıcaklığından
bahseder misin anne?

Geçen gün, bindiğimiz arabanın camları
neden demirdendi anne?

İnsanlar neden hiç gülmüyorlar
burada ;anne?

Fatıma teyze neden hep ağlıyor anne?
Çocukları onu hiç özlemiyor anne?

Şu duvarda çentiklediğimiz takvimler
ne zaman bitecek anne?

Buradan güvercinleri de göremiyorum
neden bizi buradan dışarı çıkarmıyorlar anne?

Bana arkadaşlarımla oynamam için izin vermezler mi anne?
Bana ‘silah oyuncaklar’ verirler mi anne?
Yaşıtlarım nerde anne?

Kantinde çocuklar için şekerde bitmiş,
Oradaki teyze bana çok kötü baktı anne!
Gidelim anne?

Bana büyümemeyi anlatırmısın anne?
ben büyürsem ,seni hiç ağlatmicam söz!
ama bana büyümeme ninnileri söyler misin anne!

Bana sevgiyi anlatır mısın anne?
bana çocukların çocukluklarından bahseder misin anne?

Gidelim anne!
Evimize gidelim...
Hem bu koğuş çok soğuk
hem ben buradan çok sıkıldım
Hem ben çok üşüdüm
Anne
Gidelim
...
gidelim
...

29.mart.2005 bahar

Büyüdüm anne
Bilmem tadabiliyor musun
Yorgunum,
Yaþlý bir oblomov gibi
Çýkmak, gezmek
Ýstemiyor buruk gönlüm
Sana muhtaç acizliðim
Sorsam
Elimden tutar
Parka götürür müsün anne

Büyüdüm anne
Bilmem gururlanýyor musun
Uyuyamýyorum,
Saat gece yarýlarý
Hâlâ uyuyamýyorum
Beni meþgul eden
Bilinmez bilmeceler
Gece bitiyor
Bana benzeyen yýldýzlarla
Sana uzaanýyorum
Sorsam,
Gene uyutur musun anne...

Çocuktum
Düþerdim dizlerim kanardý
Aðýr yaralý,
Koþardýn,
Büyük bir þefkatle
Sevdaya benzeyen adýmlarýnla...

Büyüdüm anne
Bilmem kabulleniyor musun
Yine düþüyorum
Ortalýkta kan yok
Acý o acý deðil
Karanlýklarda bir acý
Sorsam
Gene yaramý
Dindirir misin anne...


Yusuf Deðirmenci