Japon çocuğun tek hayali, çok ünlü bir karateci olmaktı. Fakat ailesi buna izin vermiyordu. Bir gün talihsiz bir kaza sonucu sol kolunu kaybetti. Ailesi çocuğun moralinin çok kötü olduğunu görünce çocuğun karate öğrenmesine izin verdi ve ona bir karate hocası tuttu.

Hoca ilk dersinde çocuğa karşısındakini sağ koluyla tutup üstünden savurmayı gösterdi. Hatta ikinci, üçüncü ve sonraki bütün derslerde hap aynı hareketi yapıyorlardı. Çocuk bir gün hocasına “Hocam ben çok sıkıldım, artık başka harekete geçsek” dedi.

Hoca ise bunu kabul etmeyerek dünyada bu işi en hızlı yapan kişi olmadıkça başka hareketlere geçemeyeceklerini söyledi. Çocuk o kadar hızlanmıştı ki, hocasını bile göz açıp kapayana kadar yerden yere vuruyordu.

Bir gün hoca elinde bir kağıtla geldi. Kağıtta gençler karate şampiyonasına katılabileceği  yazıyordu. Çocuk çok şaşırdı. Ertesi gün salonda ilk rakibinin karşısına çıkacakken heyecanla hocasına sordu: “Hocam bu iş nasıl olur? Ben sadece tek bir hareket biliyorum, kesin kaybederim.”

Hoca ise “Sen sadece hareketi yap!” cevabını verdi . Çocuk ringe çıktı, hareketi ile rakibini eledi. Hatta tek hareketle finale kadar çıktı. Finalde karşısında kendisinin iki katı birisi vardı. Önce çok korktu ama yine bildiği hareketi yaptı ve rakibini eledi, şampiyon oldu. Sevinçle hocasına koştu ve sordu:

HOCAM NASIL OLUR TEK HAREKET BİLİYORUM ,TEK KOLUM VAR VE ŞAMPİYON OLDUM???” 

Hocası çocuğa dedi ki:
“Senin yaptığın hareket karatedeki en zor hareketlerden biridir. Ve BİR TEK SAVUNMASI VARDIR; O DA RAKİBİN SOL KOLUNU TUTMAK!...”


Alıntı