i Başkalarına gösterilen nezâket, ev halkından esirgenmemeli.
i “Bu böyledir.” yerine “Ben böyle biliyorum.” demeli.
i Esnerken, ağız, sol elin dışı ile kapatılmalı.
i Yaşlılara, hastalara ve hanımlara yer vermeli.
i Yanlış yapılabilir ama, yanlışta ısrar edilmemeli.
i Şakalaşmanın da bir ölçüsü olduğu unutulmamalı.
i Ziyarete, hediye ile gitmeye çalışmalı.
i İki kişi konuşurken laf arasına girilmemeli.
i Çok az da olsa, iyilik edenlere, teşekkür edilmeli.
i Dâvet edilen yere gidilir, değilse özür dilenir.
i Kürdanla temizlik musluk başında yapılmalı, kimseyi iğrendirmemeli,
i Ayrılırken, “Kendine iyi bak!” yerine, “Allaha ısmarladık.” denmeli.
i Konuşmayı nasıl olsa biliyoruz, maksat susmasını öğrenmeli.
i Başkasının telefonu ve eşyası izinsiz kullanılmamalı.
i Birisi ile karşılaşınca, selâm vermeli, hâl ve hatır sormalı.
i Az da olsa hakkı geçenlere, “Hakkını helâl et!” denmeli.
i Borçlu durmak, insanın değerini düşürür.
i Gülümsemek birşey kaybettirmez; aksine çok şey kazandırır.
i En önemli 2 kelime, “Peki efendim” ve “Özür dilerim”dir.

J Utanmak,
J Cömertlik,
J Şükretmek,
J Sabretmek,
J İyi geçinmek,
J Sır saklamak,
J Tevbe etmek,
J İbâdet etmek,
J Hasta ziyareti,
J Kanaat etmek,
J Tevâzu etmek,
J Güvenilir olmak,
J Lânet etmemek,
J Tevekkül etmek,
J Mütevâzı olmak,
J Sözünde durmak,
J Şefkat göstermek,
J Özrü kabul etmek,
J Güleryüzlü olmak,
J Yalan söylememek,
J Namusunu korumak,
J Haramdan sakınmak,
J Fakirlere yardım etmek,
J Akrabayı ziyaret etmek.