Bir zamanlar Eyyub bin Hasan isminde bir tüccar vardı. Bir padişaha kumaş ve mal satmak için huzûruna varmıştı. Tesâdüf o sırada padişah, Hazreti Ebû Bekir, Ömer, Osman (RadiyAllahu anhu) hakkında yakışmayan sözlerde bulunuyordu. Bu sözler tüccara ağır gelip akla ve dîne uygun olmayınca padişaha nasihat etmek istedi. Fakat üç büyük halifeye yakışmayan sözler söyleyen zalimlerden hayır gelmez, nasihata kalkarsam belki beni öldürtebilir diye düşündü. İşlerini görüp gitti. O gece Resûlullah (SallAllahu aleyhi vesellem)'ı rüyasında gördü. Padişah da huzurlarında idi. Resûl-i Ekrem tüccâra iltifat buyurup:
- Benim ashabıma yakışmayan sözlerde bulunan bu mudur? diye padişahı gösterdi. Tüccâr:
- Evet budur Yâ Resûlullah, dedi. Sultan-ı Kâinât:
- Bunu öldür! diye emir buyurdu. Tüccâr:
- Yanımda onu öldürecek bir şey yok, dedi. Server-i Alem (Tüccarın eline bir bıçak verip) bununla öldür! buyurdu. Tüccâr:
- (Emre uyarak bıçağı padişahın boğazına sürüp öldürdü. Sonra uykudan uyandı. Rüyasını padişaha anlatmağa gitti. Sarayın kapısına varınca ağlama ve feryad sesleri işitti) Ne oldu? diye sordu.
- Bu gece padişahı yatağında öldürmüşler, diye cevab verdi.
