“O MEMDÛHUN İSMİ…”
Edebiyatta bir çok tarih düşürme çeşitleri vardır. Ancak biz, yerimizin darlığı sebebiyle, bunların hepsini bir yana bırakarak sadece eskilerin “lugaz” dedikleri, âdeta bir zekâ testi mesâbesinde olan “bilmece” nev’ine bir misâlle iktifâ etmek istiyoruz:
“Sefînenin başı girerse limana
O memdûhun ismi çıkar meydana”
beytinde “sefînenin başı”ndan maksad; Kur’an harfleriyle yazıldığında, “sefîne: (gemi)”nin ilk harfi olan “sin”dir. “liman” kelimesinin başına gelince de; medholunmuş, övülmüş olan zâtın “SÜLEYMAN” olan ismi çıkar ortaya, demek oluyor. (Kaynak: Türk İslâm Kültüründe Ebced Hesabı ve Tarih Düşürme, Ötüken Yayınevi, İstanbul, 1992)