Bir ağlama vardır ki; aşk, sevgi ve muhabbet göz yaşıdır. Bu ağlama,
Şuayb (as)'e nasip olmuştur. O ağladı; gözlerini feda etti.
Şuayb (as)'e üç defa yeniden göz ihsan edildiği, aşk ve sevgi ağlayışı sonunda üçünden de olduğu rivayetler arasındadır.
Gözleri iyi idi; ağladı ve kör oldu. Bu durum üç kere tekrar edildi.
Sonunda şu vahiy ile karşılaştı:
-
Ey Şuayb, ateşten korkarak ağlıyorsan, ağlama artık. Seni ateşten
korudum. Cennet arzusu ile ağlıyorsan, onu da sana nasip ettim.
Bunun üzerine Şuayb (as) şöyle yalvardı:
- Ya Rabbi, onlar için ağlamıyorum. Sana kavuşmak için ağlıyorum.
Bu sefer ikinci bir vahiy geldi:
- Ağla ya Şuayb. Beni isteyenlere, bu alemde ağlamak düşer. Bu ağlamaya, Bana kavuşmaktan başka çare yoktur..
RABBIM cümlemizi ona kavuşmak için ağlayanlardan eylesin..
