Çoğumuzu amansız bir telaş kaplamış: Çocuğumuzu hangi dersaneye göndersek, acaba hangi fen lisesini kazanacak, hangi üniversite, hangi bölüm, hangi meslek, hangi iş, hangi ...... vs.?!.

Peki ya maneviyat?.. Çocuklarımıza, gençlerimize hangi manevi değerleri öğretebiliyor, benimsetebiliyor, kazandırabiliyoruz? Bunun için ne kadar çaba harcıyoruz?

Dindarlık, milliyetçilik (gerçek anlamda), ahlak... Birçok insan, bu özelliklerin çocuklarında doğuştan var olduğunu ya da zamanla kendiliğinden oluşacağını sanıyor herhalde.

Her yeri geldiğinde; bu TV'de bir program izlerken olabilir, sokakta, okulda ya da günlük hayatta karşılaşılan bir olayla ilgili olabilir veyahut da durup dururken akla geldiğinde olabilir... Çocukla konuşmalı, ne bileyim bir şekilde onlarla iletişim kurup bazı değerler benimsetilmeli.

Küçücük çocukların ağzında iğrenç küfürler, sık sık okulda kaybolan eşyalar, gençlerdeki toto, loto gibi alışkanlıklar...

Yazık; ana-babalar! Çocukları besleyip-büyütüp doktor, mühendis hatta bilim adamı olmasını sağlayabilirsiniz ama önemli olan adam olmaları, insan olmaları...

Bir ebeveyn çocuğunun ağzından bir küfür duyduğunda onu karşısına alıp hiç yakışmadığını, ne kadar çirkin birşey olduğunu, başka insanların nefretini toplayacağını anlatsa;

okuldan eve geldiğinde yabancı bir kalem, silgi gibi birşey gördüğünde, bunu nerden bulduğunu, bir daha hiç bir şekilde evde böyle yabancı eşyalar görmek istemediğini söylese;

bir insanın yaradılışıyla alay edilmeyeceğini, hor görülmeyeceğini... Çünkü onu Allah c.c.'ın yarattığını, öbür dünyada "beğenmiyordun, hadi bir göz, bir burun yarat da görelim" diye hesap sorulup mahçup olacağını, sonuçta da çok büyük azap göreceğini anlatsa;

şans oyunlarında kazanacağı paranın asla hayrını görmeyeceğini, "haydan gelenin huya gideceğini" benimsetebilse ne olur ki?

Anlamaz mı çocuk bu konuşmalardan? Bence anlar... En azından geç kalınmamışsa anlar! Yeter ki konuşulsun...

Çocuğumun arkadaşlarından biliyorum: İnternetteki uygunsuz sitelere giren çocuklar varmış... Bir türlü anlamıyorum; bunların anne-babaları uyuyor mu? Hadi kontrol etmiyorsunuz, ya çocuğun söz ve hareketlerinden de mi anlamıyorsunuz bir anormallik olduğunu? Bu çocuklar okulda bile belli ettiklerine göre bazı olumsuzlukları, kim bilir evde neler yapıyorlardır?

Bazı çocuklar okulda yaşadığı çok basit bir olayı bile anlatamıyorlar ailelerine. "Neden, sana mı kızar annen? Seni mi suçlar?" diye sorduğumda, "Yoo, ondan değil de, ne bileyim!" gibi sözler söylüyorlar... Hadi çocuk size gelip birşey anlatmıyor, siz niye sormuyorsunuz "Bugün ne yaptın, öğretmen ne dedi, arkadaşlarınla ne yaptın, ne oynadın?" diye... Çocuk zaten bir konuşmaya başlasa, gerisi gelecek...

Bir çocuk okulda ya da diğer bulunduğu çevrelerde, hiç mi önemli bir olay yaşamaz? Üzüntü, sevinç, korkacağı bir olay, ilginç bir olay... Bütün bu yaşadıklarında ebeveynlerin bilmesi gereken ve belki müdahale etmesi gereken, hiç yoksa çocuğunu yönlendirmesi gereken noktalar kesinlikle olur...

Neyse, yine çok konuştum... Allah hepimizi şerefli ecdadımıza yakışan, onlara layık nesiller eylesin inşaAllah...