Yeşilay Mardin Şube Başkanı memleketlerinde açılan üniversitede okuyan öğrencilerin davranışlarının ahlâkı bozduğunu söyledi.
Günlüoğlu, kız-erkek gençlerin özgürlük ve medeniyet adına el ele, kol kola, sarmaş dolaş, uluorta gezdiklerini ve gün ortasında herkesin önünde hayasızlık yaptıklarını, diğer gençlere kötü davranışta bulunanların uyarılması ve ahlaki erozyonun önüne geçilmesini istedi.

İşin enteresan yanı ise haber spikerinin Günlüoğlu’na verdiği öğüttü:

“Sen gençleri bırak sigarayla savaş.”Yani bırak gençliği istediği ahlaksızlığı yapsın demek istedi.

Acaba gençliğin ahlakının bozulması sigara içmesinden daha mı az tehlikeli?

Nihayetinde sigara kanser yapar. Ya bozulan ahlak?

Neden her gün gazetelerde ahlak bunalımı neticesinde yaşanan çarpık ilişkilerin acı sonuçları göz ardı ediliyor?

Neden gençliğimiz ahlaksızlık selinde boğulmak isteniyor?

“Efendim birilerine göre gençler aşık oluyormuş el ele dolaşıp, bazı davranışlarla da aşklarını pekiştiriyormuş”

Peki onlar aşklarını pekiştirecek diye toplumun ahlakı mı bozulsun?

Eğer bu davranışlar ahlaksızlık ya da iffetsizlik değilse nedir ahlâksızlık?

İnsanı utandıran veya başkalarının utanmasına sebep olan çirkin davranışlar değil mi?

Ağabey ve ablalarını böyle gören çocuklarımıza bu durumu izah edemiyorsak bu bal gibi ahlaksızlıktır. Ve ahlaksızlığa zemin hazırlamaktır.

Ayeti kerimede “zina yapmayından” önce “zinaya yaklaşmayın” deniliyor.

Neden?

Çünkü deli olmayan hiçbir kişi dururken adam öldürmez. Ona bir zemin hazırlanır.

Bundan dolayıdır ki; İslam önce suça iten sebeplerin ve suç işlemeye müsait zeminin ortadan kaldırılmasını ister.

Bu gün el ele, yarın yan yana ve derken iffet yok oluyor.

Daha dün bir genç kız tuvalette doğurduğu gayr-ı meşru bebeği öldürdü.

Yazık değil mi bu genç kıza bu yaşta katil oldu ve gençliğinin en güzel yıllarında hapsi tanıdı?

O genç kız da önce masumca sevdiğinin elinden tutmuştu. Sonra yan yana yürümüştü. Sonuç.

Neden olaya bu pencereden bakılmıyor. Adeta “gençsin aşık olmak senin de hakkın adı altında iffetsizliğe davetiye çıkartılıyor?

Belki “her el ele tutuşan gayr-ı meşru bebek mi doğuruyor” sorusu akla gelebilir.

Ama her yıl yüzlerce bebek gayr-ı meşru doğuyor ve sokağa terk ediliyor?

Peki hangisine acırsınız? Bebeğe mi? Zavallı anneye mi? Topluma mı?

Hala eloktronik postama gelen bir e-mail beni derinden derine sarsıyor.

Genç kız üniversite okuduğu yıllarda birisini seviyor. O da diğerleri gibi el ele dolaşıyor. Fakat “nasıl olsa evleneceğiz” bahanesiyle kandırılıyor. Sonunda terk ediliyor. Durumu ailesiyle de paylaşamayan genç kız otuz yaşını açtığı halde olayın şokunu üzerinden atamadığını ve defalarca intihara teşebbüs ettiğini yazıyor.

Bunun gibi daha nice genç kızlar var hayatlarının baharında aldatılan, intihar eden, gayr-ı meşru bebeğini öldüren ve ruh sağlığını kaybeden.

Bütün bunlar, nasıl görmezden geliniyor da bunun adına aşk deniliyor?

Acaba bunun adı “aşk” mı? “iffetsizlik” mi? Kararı siz verin.

Gülay Atasoy

1.11.2012