Dır dır önemsenme feryadıdır .

"Benim farkıma var "çığlığıdır .

Birikintilerin dışa vurumudur .

Yerine getirilmeyen beklentilerin feveranıdır.

Vaatlerin unutulmasına sızlanmadır.

Serzeniş , tepki, iliştirme, laf sokuşturmadır.

Dırdır dediğiniz bazen de homurdanmadır.

İnsan durduk yere homurdanırmı?

Sebebini anlamaya çalışmak , temeline inmek gerek ...

"Sebepsiz değilmiş" diyerek bir eş dırdırcı olmamalı ; çünkü kendini ve derdini anlatmak için olumlu ve uygun bir yol değildir.

Üstelik süreklilik kazanırsa sağlıksız bir görüntü verir, usandırır, eşiyle yüz göz eder.Netice itibariyle de ancak mutsuzluğu arttırır .

Dırdırcıların sadece hanımlar olduğu hususunda yaygın bir kanaat vardır.Ancak bu doğru değildir .Dırdırcı beylerin sayısı da sanıldığından çok fazladır .

Fakat hanımların dırdırından da büyük ölçüde beyler sorumludur .Evet , dırdırı hanımlar yapsada genellikle bu olumsuzluğa beyler sebep olurlar .Sebep olan yapan gbidir .Bu yüzden de beyler dırdır olumsuzluğunun ortağı olurlar .

Hanımların samimi arkadaşlarına ,anne-babalarına, eşlerine içlerini açmalarına "dırdır" denmemelidir.Çünkü bu hal , dırdır değil, dök içini rahatla prensibinin uygulanmasıdır.Kızgınlığın , kırgınlığın havasını alır , daha başka ve daha kötü olumsuzlukların çıkmasına da engel olur .

Konuşan eşten değil , tam tersine konuşmayandan korkmak gerekir , zira konuşanı anlamak kolaydır .Dert anlaşılınca çözüme de ulaşılır .

Vehbi Vakkasoğlı