Dünya hayatı geçici,
Ahiretle dünya arasında,
Perde kadar ince bir sınır vardır.
Ölüm o perdeyi kaldırır.
İnsana hayatı veren,
Zamanı gelince geri alan Allahtır.
Dünya hayatında kişinin,
En çok put edindiği bağlar,
Allahin azabı karşısında paramparça olur.
Her şeyi batırıp gömen,
İnsanın hayal gücünü aşan,
Kulakları patlatırcasına gürleyen
Büyük felaket geldiği zaman.
Yaşam birkaç saniye içinde sıfıra iner.
Kıyamet,
Dünya hayatının tümüyle bitip,
Gerçek hayatın başladığının sesidir.
Bu korku sonsuza kadar,
İnkarcının peşini bırakmaz.
Kaç kaça bilirsen...
İnkara saplananlar,
Uzayın en uzak köşesine kaçıp saklansa da,
Bu azap bu korku onu yakalayacak.
Bu korkudan bütün sevgiler
Parçalanıp kopar.
Çocukların saçlarını bile ağartan bir korkudur.
Vay haline,
Cehennemle yüz yüze gelen insana.
Onu bunu daima çekiştirip duran.
Malını biriktirip saydıkça sayan.
Gerçekten malının ebedi kalacağını sanıyor.
Kendilerini bekleyen son,
Tahmin ettiklerinden çok daha acıdır.
Ne Kötü bir duraktır.
Küfür ve zulümde göğüs gerenlere.
O gün kendilerine sıcak bir dost yoktur.
şüphesiz,
Allah zerre kadar haksızlık yapmaz.
Geçerli olan, imandır,
Oda inkarcı da yoktur.
Bu yüzden kalpleri boştur.
O ateş ki,
Alevleri kabardıkça kabaran,
Çılgınca yanan kızgın bir ateş.
Yüreklerin üzerine tırmanıp çıkar.
İnkarcılar sonsuz yıkıma uğrar.
Orada ne serinlik tadacaklar,
Ne de bir içecek,
Kaynar su ve irinden başka.
Sonsuza kadar yiyecekleri Zakkûm ağacı,
Onları ne besler ne doyurur.
Karınlarını parçalar,
Boğazlarını kanatır yırtar,
İğrenç bir tat koku verir.
Beş duyusuyla azap çekerler.
Şüphesiz o çılgınca yanan ateşin dibinde bitip çıkar
Onun tomurcukları şeytanın başları gibidir.
Bunu da inkarcıdan başkası yemez.
Sonsuza kadar karınlarında kaynar durur.
Hasta develer gibi,
İçtikçe susuzlukları artar.
Azabın birini tadıp diğerine koşarlar.
Hiçbir kesinti ve hafifleme olmaz.
Orada kahırla ve acıyla nefes alıp vermeleri vardır.
Acılar kat kat,
Tahmin ettiklerinden de çok..
Bir türlü ölüp yok olmazlar.
Sonsuzluk akıllarına geldikçe,
Mahvolurlar,
Allahin vuracağı bağı hiç kimse vuramaz.
Onlar için ateşten elbiseler biçilmiştir
Ateşe ne kadarda dayanaklıdırlar.
Cehennem,
Allahın kudret ve adaletinin tecellisidir.
Azap melekleri sert ve güçlü,
Asla merhamet etmezler.
Cehennem,
Onlar üzerine kapılarını kilitlemiş,
Acı çektirir..
Büyüklüğe kapılanların konaklama yeri ne kötüdür.
Cehennem,
Nefret doludur,
İnkarcılara doymaz,
Beşere azap vermeğe susamıştır.
Şirk dolu kalple geleni çarpar.
Ona kimse karşı koyamaz,
Bağırsa da çırpınsa da.
Onlar, kuşkuya kapıldıkları şeylerden
Aşağılanmanın horlanmanın, ızdırabını yaşarlar.
Büyük olan Allaha iman etmiyorlardı.
Yüzlerini ateş bürümüş,
Giyimleri katrandan.
Ateşin üstünde durdurulduklarında onları bir görsen.
Pişmanlık duygusu,
Tüm vücutlarını yer bitirir.
İnkarcının kör gözleri,
İğrençliklerini artırır.
O gün yüzleri kara gözleri göm gök kaskatı kör.
Kibirlikleri,
Azap kaynağıdır kendilerine.
O gün yapayalnızdırlar,
Keşke,
Dünyaya bir daha geri çevrilseydik derler.
Cehennemin dehşetiyle yıkılırlar..........
...........................................................
Ey Rabbim!
Bizleri rızandan ve rahmetinden ayırma..
Bursa 2002
Ali Kılıç Kakiz
