ÇOCUK TERBİYESİ

Evlât Cenâb-ı Hakkın bir nimetidir. Eğer kıymeti bilinmezse elden gider. Çocukların eğitimine, büyüklerimizin, yani âlimlerimizin başladığı yerden başlamalı. Daha küçük yaşlarda disiplinli bir hayat sürmelerini sağlamalıdır. Çocuk belirli saatlerde, belirli konularla ilgilenmelidir. Böylece çocuk, kolaylıkla disipline alışır ve daha sonra da düzenli bir hayat sürer. Onlar; önce evliyâ zatların, silsile-i aliyye büyüklerinin sevgisini kalbe yerleştirirlerdi. Bu sevgi kalbe yerleştikten sonra, artık onun elini kolunu kessen, başıyla ima ederek kılar, yine namazını terk etmez, namazı dinin direği olarak bilir. Diğer emir ve yasaklara da bu hassasiyetle uyar, severek yapar. Esas olan emir değil, sevgidir. Yani içinde sevgi olmayana, bunu yap, şunu yapma demek, fayda vermez.

Anne ve baba, evlâtlarına bu büyüklerin sevgisini, İslâmiyetin sevgisini veremiyorsa, evlât onların baş düşmanı olur. Nefsine düşkün anne ve baba, yani çocuklarını nefsi için seven anne ve baba, çocuklarının en büyük düşmanıdır. Çocuklarımıza önce Kur'ân-ı kerîmi okumasını öğretmeliyiz. Çocuğuna Kur'ân-ı kerîmi öğreten ana babaya çok sevap yazılır. Kâbe'yi ziyaret sevabı verilir.