DAĞLAR

Neden böyle hicrana bürünürsünüz dağlar?
Zamanın aksine genç görünürsünüz dağlar

Bu kızıl akşamların taşırsınız yasını
Sis çökmüş ufuklarda dövünürsünüz dağlar

Destanlaşan aşkları taşıyıp bağrınızda
Ferhat’ı gördüm diye övünürsünüz dağlar

Çobanların kavalı ninni gelirdi size
Şimdi yalnızlıklarla örünürsünüz dağlar

Suların gölgesinde,ölüm sessizliğinde
Hazan gelir,libastan arınırsınız dağlar

Şimşek çakar,gök gürler,yağmur yağar,sel olur
Çirkin talihinize yerinirsiniz dağlar

Söner bütün umutlar,topraklar çoraklaşır
Hüzünlü kubbenizde barınırsınız dağlar

Tutkular keder olur,hevesler yanık türkü
Sürgüne mahkûm gibi sürünürsünüz dağlar

                                (21 MART 1990/TRABZON)

                                  M.NİHAT MALKOÇ