GENÇ ADAM

Genç adam! Düşün bir yığın dert ki asırlık:
Sarmış cemiyeti onulmaz pek çok hastalık.

Milletin her yanı ayrı bir illetle ma’lûl
Beyinler sarsık, kalpler baygın, devası meçhul...

Meydanlar inliyor; gayesiz kalabalıklar...
Ve insanlar tıpkı “akvaryumdaki balıklar.”

Şaşkınlıkla gidip kâh sağa toz, kâh sola toz...
Böyle bir topluluk içinde idrâka paydos;

Bunca rezâyîle cemiyet yaşar mı? Heyhât!
Göz görmez, kulak sağır; “kapkaranlık hissiyât...”

Şehirler çirkef oldu, sokaklar zift kanalı;
Gençler serâzat, her şey hürriyet payandalı...

Haya yırtılıp gitmiş iffet ayak altında,
Yalan som altın, aldatma sultanlık tahtında...

Kurt gövdenin içinde yapraklar bir bir solmuş,
Milli ruh derbeder ve millet dâğidâr  olmuş...

Genç adam bu badirenin bahadırı sensin!
Yıllardır, hayallerde, düşlerde beklenensin...

Doğrul!  Kendine gel! Bak tan yeri ağarıyor
Ve ışıklar karanlık ordusunu boğuyor.

Hiç durma koş tulumban elinde dört bir yana!
Göğüsle alevleri bu bir vazife sana!

Yırtılsın bütün zulmetler,  belli olsun akyol...
Gel, İslâm emanetinin dönmez davacısı ol!

Sensin asırlardan beri beklenen kahraman,
Gel ki, artık dizlerimizde kalmadı derman...!