Cenâb-ı Hak nefse demiş ki: Ben neyim, sen nesin?
Nefis demiş: Ben benim, Sen sensin.
Azap vermiş, Cehenneme atmış, yine sormuş.
Yine demiş: Ene ene, ente ente. (Ben benim, sen sensin.)
Hangi nevî azâbı vermiş, enâniyetten vazgeçmemiş.
Sonra açlıkla azap vermiş. Yani aç bırakmış.
Yine sormuş: Men ene? Ve mâ ente?
Nefis demiş: Ente Rabbiye r-Rahîm, ve ene abdüke l-âciz.
Yani, Sen benim Rabb-i Rahîmimsin. Ben senin âciz bir abdinim.(abd-kul)
işte nefsimiz bu kadar küstah bir şey.Allah c.c bizlere bu zman da mutmainne makamını nasip etsin.