Ey hüzün ben sana yeterim gel bana misafir ol
 
    Bırak kalsın dost yüzlerde tebessümler

    Benim çağlayanlarımda yıkan yeter sana bendeki keder

    Akşam vakitleri yakınımda dolaş yeni yeni efkarları derle gözlerimden

    Sevdiklerimden biraz olsun uzaklaş yetmezmiyim ben sana sahiden

    Bak ben senden şikayetçide olmam hem nezaman gideceksin diye sormam

    Kalabildiğin müddetle seninleyim yeterki yalnızca benimle kal seni başkasıyla asla görmiyeyim

    Hani uykusuz sabahlarım var ya benim seccademe senide işleyeyim

    Ne kadar yakışırız bir bilsen senle ikimiz secdeye bir gidelim

    Varsın sarsın beni soluk titreyişler her hıçkırmada seni besleyeyim

    Sen şahidim ol sen günahlarıma tövbeleride senle getireyim

    Birde ayrılma sıkı tut elimden Habibi Güzin-i dileyeyim

    Uykumda bile gitmeki benden o güzeller güzelini göreyim

    Deli bile derlerya desinler senin dostluğunu nerden bilsinler

    Kolay kolay geçmezdi onca yıl lezzetin olmasaydı eğer

    Ey hüzün beni sen bırakma gözlerimde saklanan damla ol

    Ben sana söylemedikçe akma seher vaktine hazır ol

    Aslında emanetsin sen bana bir yavru bir kardeş bir sır gibi

    Ondan düşkünlüğüm çok sana belkide asırlardan bu yana

    Aslında hep sevdiklerimle olmuşsun her birinden ayrı bir tadın var

    Belkide gönlüme böyle dolmuşsun onlardan yadigar birer anın var

    Habibin şevkat dolu kalbinde çoğu zaman senin yerin var

    Bakıyorum sevdiklerime gitmişler hep birer birer

    Sen kalmışsın hatıralarla belliki bana emanet ettiler

    Ey hüzün ben sana yeterim inan gel sen bana misafir ol

    Dost yüzlere hiç uğrama tebessümlerinden uzak ol.


    alıntı