EY  NECKAR

Dağların eteklerinden akan suyu
Bulutların içinden boşalan suyu.

Bir araya toplayıp akansın sen
Etrafına neşeler saçansın sen.

Gürül,gürül dupduru akıyordun dün
Avrupanın her tarafına salmıştın ün.

Berraklığından,görülüyordu içindeki balıklar
Senin akışını hazmedemiyordu çevredeki alıklar.

Senin tertemiz akışın veriyordu bizlere haz
Aman n’olursun et yoluna devam, etme naz.

Ey Neckar

N’oldu sana böyle birdenbire bulandın önce
Gidip dururken boyluboyunca istikamet ve yönce.

Yağan yağmurlar yolunumu değiştirdi ? Yoksa !
Nazarmı değdirdi birileri, senin neşen çoksa.

Bulandığın yetmedimi de hemencecik donuverdin
Bütün arsızları, vicdansızları içine gömüverdin.

Yoksa ! Seni bulandıran,donduran vicdansızlarmı içindeki
Niye barındırıyorsun bunları ? Karekterin senin ne biçimdeki.

Ey Neckar

Sana sesleniyorum ! Sözlerimi dinle beni duy
Can çıkarda cesed’ten, çıkmaz insan’dan huy.

Yoksa ! Mazlumun gözyaşımı bulandıran seni
Mazlumun ahımı yoksa zamansız donduran seni.

Söyle, haykir, coş , ilan et dünyaya ! Kimin ?
Seni kirlettiğini,bulandırdığını,dondurduğunu demin.                                                            

Cümle âlem bu densizleri bilsinki ! Alsın tedbir
Tekrar durul.Gönüllerdeki sevgi nehirlerini et bir.

Dayanamiyorum artık senin bulanık bulanık akışına
Hüzünlü gözlerle, kırık gönüllerle  bî-çâre bakışına.

Yeter, kalk, silkelen, aslına dön, akan gözyaşlarını sil
Duru,tertemiz akmak,neşeli olmak senin hakkındır bil.

14.01.2006  saat 16.40
Esslingen