Gönderen Konu: Gel ey!..  (Okunma sayısı 3386 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı verda

  • okur
  • *
  • İleti: 58
Gel ey!..
« : 18 Şubat 2005, 13:13:08 »

Gel ey, güllerin efendisi!..
Gel ey, konuşurken dudaklarına tebessümler karışan... Gel ey, yüzüne
üzgünlerin üzüntüsünü dağıtmak yaraşan!.. Gel ey, âteş-i aşkına
yanmak için âşıkları birbiriyle yarışan!..

Gelsen hayallerimize bir kez... Ve üzerine sepet sepet güller döksek
biz. Gelsen düşüncelerimize bir an... Ve baharları sersek ayağına
çiçek çiçek, mevsim mevsim, ıtır ıtır... Dolunaylar yerine doğsan
dünyamıza bir vakit... Ve zatını gündüz değilse, hayalini gece
göstersen bizlere. Girsen ansızın düşlerimize, şefkat parmaklarınla
okşasan başımızı ışık ışık... Ve ışığına düşsek pervaneler gibi;
pervaneler gibi ışığına düşsek.

Gel efendim...

Bir kez doğ içimize de isterse kaybolsun dolunaylar, güneşler... Gir
gözümüze de bir nefes, isterse silinsin tûtyâlar, sürmeler... İlham
olup ak gönlümüze bir anda, isterse yitirilsin uçtan uca naatler ve
gazeller, beyitler ve dizeler uçtan uca yitirilsin isterse...

Gel efendim, dostluğuna muhtacız; umutsuz ve çaresiz bırakma
çaresizlerini. Gel yeter ki, hakkımızda verilecek her hükme razı
olalım.

Gel ey, bitir bitmeyen hasretini içimizde!

Gel ey, onsuz mutluluk bulamadığımız!..

Gel ey, kendisine layık olamadığımız!..


Gel benim efendim, bir kez olsun dokun yüreğime, yüreğime dokun bir
kez olsun...

Yüreğim kanıyor efendim, kanıyor yüreğim!..

Çığlık çığlığa beşeriyet, çiğnenmiş reyhanlar misali hep seni arıyor.
Uyandır zindanlara koyduğumuz Yusufî sevdalarımızı efendim. Uyandır
bahtını üftadelerinin...

Şeb-i hicrân yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım

Uyarır halkı efgânım kara bahtın uyanmaz mı?


İskender PALA