İslâm dini kolaylık üzerine bina edilmiştir. Ayrıca sorumluluklar ve kulluk da kulun gücüne göredir. Bu nedenle hastalık, hafifletme ve kolaylaştırma sebebi sayılmıştır. Buna göre, ayakta namaz kılmaya gücü yetmeyen veya ayakta durmakta zorlanan kimse oturarak namazını kılabilir. Rükû veya secde etmeye gücü yetemeyen kimse ima ile namazı kılar.
İmâ, namazda rükû ve secde yerine başla işaret etmektir. Bu şekilde namaz kılan kişi rükû için başı biraz eğer, secde için ise rükûdan biraz daha fazla eğer. Secdede başını yere koyamayan kimsenin, bir şeyi başına kaldırarak ona secde etmesi caiz değildir. Böyle kişi imâ ile namaz kılar. Oturarak namaz kılamayan, sırt üstü yattığı yerde imâ eder. Bir kişi ayakta durmaya gücü yettiği halde, rüku ve secdeye gücü yetmiyorsa, ayakta veya oturarak imâ edebilir; ancak oturarak imâ etmesi daha uygundur. Kaş veya göz ile ima ederek namaz kılınmaz. Başı ile ima etmeye gücü yetmeyen kimsenin namazi kılmayip kazaya birakmasi caizdir

bütün fikih kitaplarinda bulabilirsiniz.

sürekli yatalak olan biriyse nasıl namazı kazaya bırakacak.

sürekli yatalak olan kisi mümkünse kendisi degilse baskasi tarafindan abdest aldirilir oda mümkün degilse teyemmüm eder veya ettirilir.basi altina yastik koyarak basini biraz hareket ettirerek ima ile namazini kilar illada oturacak diye birsey yok.basinida hareket ettiremeyen kisi artik bitkisel hayata girmis oldugundan eda etmesi üzerinden düser kazaya kalir kendisine gelinceye kadar.