göz yasarir yürek sizlar

Sevgili peygamberimizin küçük oğlu İbrahim, sütannesinin yanında yaşıyordu. İbrahim bir buçuk yaşındayken hastalanmıştı. Sütannesi, Peygamber efendimize haber gönderdi. Hz. Peygamber, yanına bazı arkadaşlarını alarak yola koyuldu. Oğlu İbrahim’in yanına geldi. İbrahim ağır hastaydı. Onun hasta bedenini üzüntü içerisinde süzdü ve kucağına aldı. Son nefesini veren İbrahim’in acısına dayanamadı. Gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Hem ağlıyor, hem İbrahim’i bağrına basıyor, kokluyor ve öpüyordu. Peygamber efendimizin yanında bulunan arkadaşları bu duruma çok şaşırmışlardı.

            “Siz de mi ağlıyorsunuz?” diye sordular.

Sevgili Peygamberimiz şaşkınlık içinde kendisine bakan arkadaşlarına dönerek şöyle ded:

            “Göz yaşarı, yürek sızlar. Rabbi’mizin hoşuna gitmeyen söz söylemeyiz.

            Bil ki ey İbrahim! Ayrılığına dayanamıyoruz.”

                                                                                                                              Dr. Ramazan Yıldirim ( Müslim, Fedail, 62’den öyküleştirilmiştir.)