GÜL’E SEVDA
Bülbül inlersin kendi dilince
Şakırsın seherde bahar gelince
Aşkına gülün cevap verince
Umman olur artar derdin sevince
****
Bülbülün kaderi güle ağlamak
Ahu figan edip yürek dağlamak
Çile değil geçen günü kâr saymak
Zülfün telin gül dalına bağlamak
****
Ya sen gönül niçin inler,ağlarsın
Medineden bad-ı sabah beklersin
Seherlerde GÜL kokusun ararsın
Alamazsın bülbül olup yanmayınca
****
Bülbülün sevdiceği gülü var
Sevgili sensiz dünya bana dar
Ümmetinin biricik özlediği yâr
Koma yetim bizi şefaatinle sar

(duaekseni)