Müslüman, din kardeşlerinin haklarına riâyet eder. Mü’minin mü’minde yedi hakkı vardır:
1- Da’vetine gider.
2- Hasta olunca ziyâret eder.
3- Cenâzesine gider.
4- Nasîhat eder.
5- Selâm verir.
6- Zâlimin elinden kurtarır.
7- Aksırdıkta (Elhamdülillah) deyince, (Yerhamükellah) der.
MÜMİNİN HAYIRLISI
Mü’minin hayırlısında, altı haslet bulunur:
1- İbâdet eder. İbâdetini hiç aksatmaz.
2- İlim öğrenir. Zarûrî ilimlerden mahrûm kalmaz.
3- Kimseye fenâlık, kötülük yapmaz. Herkese iyilik yapmak için gayret eder.
4- Harâmlardan sakınır. Cenâb-ı Hakkın yasak ettiği şeylerden uzak durur.
5- Kimsenin malına göz dikmez. Kul hakkından çok sakınır.
6- Ölümü hiç unutmaz. Her zaman ölüme hazır olur.
Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: “Herkes, kendisine ihsân edeni sever. Bu sevgi, insânın cibilliyetinde, yaratılışında mevcûttur.”
Nefsine düşkün olan, nefsinin arzûlarına kavuşmak için, yardım edenleri sever. Akıl ve ilim sâhibi ise, medenî insan olmasına, dinin emirlerini öğrenmesine yardım edenleri sever. Kısacası, iyi kimseler, iyileri sever. Habîsler, şerli, fenâ kimseler, kötüleri severler.
Bir kimsenin sevdiklerine, arkadaşlarına bakarak, onun nasıl kimse olduğu anlaşılır. Dosta, düşmana, Müslümana ve kâfire -bid’at sahiplerinden başka herkese- tatlı dil ve güler yüz göstermelidir.
İnsanlara yapılacak en faydalı ihsân, en kıymetli hediye, tatlı dil ve güler yüzdür. İneğe tapanları görünce, ineğin ağzına saman vererek, düşman olmalarına mâni olmalıdır. Kimse ile münâkaşa etmemelidir. Münâkaşa, dostluğu azaltır, düşmanlığı arttırır. Kimseye kızmamalıdır. Hadîs-i şerîfte,
“Gadab etme!” buyuruldu.
Bir kimse, dört şeyi gizlese, insanların hayırlısı olur:
1- Fakîrliğini,
2- Sadakasını,
3- Musîbetini,
4- Belâsını.
Cennet dört kimseye müştaktır, bunları bekler, özler:
1- Dili zikredici olan, her işinde Cenâb-ı Hakkı hatırlayan,
2- Kur’ân-ı kerimi ezberleyen,
3- Yemek yedirici olan,
4- Ramazan ayında oruçlu olan.
HER İŞTE BESMELE
Her kişi, aşağıda yazılı yedi şeyi dilinden düşürmemelidir:
1- Her işinde (Besmele) çeker.
2- Her işi tamam edince, (Elhamdülillah) der.
3- Filân yere gideceğim, filân işi yapacağım dediğinde, (İnşâAllah) der.
4- Bir musîbet işittiğinde, (İnnâ lillah ve innâ ileyhi râci’ûn) der.
5- Bir hatâ söylemiş ise, tevbe ve istiğfâr eder.
6- (Lâ ilâhe illAllahü vahdehu lâ şerîke leh, lehül-mülkü ve lehül-hamdü ve hüve alâ külli şey’in kadîr) kelime-i tayyibesine devam eder.
7- (Eşhedü en lâ ilâhe illAllah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resûlüh) kelime-i şerîfesini çok söyler.
Ayrıca şu duâları gece ve gündüz çok okumalıdır:
“Allahümme innî e’ûzü bike min en-üşrike bike şey-en ve ene a’lemü ve estagfirü-ke li-mâ lâ-a’lemü inneke ente allâmülguyûb.”
“Sübhânellahi vel-hamdülillahi velâ ilâhe illAllahü vAllahü ekber velâ havle velâ kuvvete illâ billah-il-aliyyil’azîm.”
“Estagfirullahellezî lâ ilâhe illâ hüverrahmanürrahîm el-hayy-ül-kayyûmüllezî la-yemûtü ve etûbü ileyh Rabbigfir lî.”
“Bismillâhillezî lâ-yedurru ma’asmihî şey’ün fil’ardı velâ fissemâ ve hüvessemî’ul’alim.”
“Lâ ilâhe illâ ente sübhâne-ke innî küntü minez-zâlimîn.”
Mehmet Oruç
