Safravî mizaç (Yaz Mevsimi)
Safravilerin ciltleri sanmtrak, saçları siyah ve sert, gözleri elâ veya siyah olur. Vücutlarının etleri ve kemikleri kuvvetli olur. Hazım kolaylıkla vuku bulur. Karaciğerleri büyüktür. İşlerinde sebatkâr, ısrar edici ve mahviyetkâr olurlar. Safravî kadınlar, esmer, gözleri kara, koyu siyah ve ateşnâktır. Amal ve ihtirasatı severler. Sevdikleri şeyler için her türlü fedakarlığı göze alırlar. Ahz ü intikama pek meclupturlar. Çok kıskanç olurlar. Safravî mizaç olanlar:
Karaciğer ve hazım yolu hastalıklarına veya basur memelerine müstaittirler.
Çabuk hiddetlenirler. İzzet-i nefslerine pek dikkat ederler. Cüretkâr olurlar. İnatçıdırlar. Ruhlarında büyüklük hissederler. Ahz u intikama, kin ve garaza, kıskançlığa bazen zulüm ve itisafa pek meyyaldirler. Heyecan ve teessürat, ihtilalat ve teşevvüşatı arnika hâsıl ederler. Safravîler daima kanaatkarlığı elden bırakmamalıdır. Yemek cihetinden ve meşrubatı alkoliyye kullanmaktan sakınmalıdırlar. Kabız olmamaya çok dikkat ve itina etmeleri gerekir.
Safravî mizaçlılar ilk nazarda göze çarparlar. Sağlam ve kuvvetli vücutları, kuvvetli adaleleri, kemiklerinin iriliği, göğüslerinin genişliği, sarımtrak tenleri, geniş alınları, koyu ve gür saçları, geniş- ve irice burunları ile derhal tanınırlar. Bu mizaçta olanları ufak tefek şeyler alakalandırmaz. Büyük ve mühim işler karşısında heyecanlanırlar. Cesaret, zeka, sebat, karakteristik vasıflandır faaldirler. Durmadan çalışırlar. Hercaidirler. Hadit mizaçlı, sıcak kanlı ve ateşli olurlar. Kendilerinde büyümek ve yükselmek, diğerine tefevvuk etmek, tahakküm etmek temayülleri vardır.
Safravî erkekler bir gün evvel bey, safravî kızlar da bir gün evvel hanım olmak isterler. Kendilerine siz diye hitap edilince bunu gurur ve iftiharla kabul ederler. Yürüyüşleryle söz söyleyişleriyle kendilerinin arkadaşlarına fayık olduklarını göstermek isterler. Erkek çocuk sert ve büyük erkek sadasını taklid eder. On onbir yaşına giren kız çocuğu artık bebeklerle oynamaya tenezzül etmez. Bebek oyununu çocuklara mahsus bir meşguliyet gibi telakki etmeye başlar.
Oyunlar alelumum ve bilhassa safravî çocukları teşhis edebilmeye yarayan bir vasıtadır. Oyun esnasında safravî çocuk derhal kendisini gösterir. İhtirasla ve hevesle oynar, fakat daima oyunda baş olmak ister. Başkalarına kumanda etmekten zevk duyar. Oynanacak oyunu o
tayin eder. Kaideleri izah eder. İhtilaf çıkınca hakem vazifesini görür. Oyunda kumandanlık, başlık kendisine verilmezse darılır kenara çekilir. Türlü türlü izac ve müdahalelerle oyunu bozmaya uğraşır.
Safravî mizaç olanlarla arkadaş olabilmek, ona mutavaat ve teslimiyetle olur. Safraviler cesur ve atılgandırlar. Müşküllerin ve engellerin karşısında meyus olmazlar. Yılmazlar. Müşkülat arttıkça cesaretleri çoğalır. Onun tırmanmayacağı bir ağaç, atlayamayacağı bir hendek yoktur. Safravî mizaçlı bir kız ata binmek, erkek çocuklarına mahsus oyunları oynamak ister. Vaktinden evvel kadın hukukunun müdafaacısı kesilir.
Safravıler: Sürat, cesaret, faaliyet isteyen işleri, avcılığı, süvariliği sever. Asker olmak ister. Haddi zatında insan için meziyet sayılan cesaret bazı fena huyların iktisabına sebep olabilir. Safravî: Arkadaşlarına karşı hürmetkar değildir. Herkese tahakküm ve tağallüb etmek ister. Hayvanlara karşı zalimdir. Onların önünden taşa tutulmadan bir kedi veya köpek geçemez. Uzvi kuvvetine ve cesaretine mağrur olarak ötekine ve berikine çatar. Kabadayılık eder. Kendisine verilen cezayı kabul etmez. Amirlerine karşı gelir. Muhitini kıyama teşvik eder. Dayak yerken ağlamayı, sızlamayı gururuna yediremez.
Fakat kolayını bulursa dayak atana fiilen mukabelede bulunur. Velhasıl safraviler muhitlerinde birer baş belasıdırlar. İnatçılığı ve aksilikleri kabili tahümmül değildir. Arzu ve taleplerini zorla ebeveynine kabul ettirir. Dediğini yapmazlarsa kendini yerden yere vurur. İntiharla tehdide kadar varır. Safraviler: Yaptıklarını serbestçe itiraf eder. Fakat itizara ve af dilemeye yanaşmaz. Kusurunu af ettirmek için birinin elini öpmeye icbar olunsalar bunu yarım ağızla yaparlar. Kimseye tabi olmazlar. Her zaman müstakil olmak isterler. Yanında kendisine müsavi veya kendisinden yüksek arkadaşların mevcudiyetine tahammül edemez.
Safravî mizaçta olan bir çok zevat müsait muhitlerde ve zamanlarda büyük siyasî ve içtimaî inkılâplar yapmaya muvaffak olmuşlardır.
Beşeriyet bunlardan fayda görmüştür. Fakat terbiyeleri ihmal edildiği zaman veya fena bir muhite düştükleri vakit cezri ihtilalci veya büyük birer cani olmuşlardır.
Fena yollara sapan safravî kızların en hayasız kadınlar sırasına geçtikleri görülmüştür.
Duygulan: Safravîlerin beş hislerinin faaliyeti demevîlerinki kadar geniş değildir.
Safravî, demevî kadar çok şey görmez ve işitmez. Fakat safravînin idrakleri kuvvetli ve esaslıdır. Gördüğü ve işittiği şeyler onlarda daha derin intibalar bırakır. Buna binaen safravîler, demevîlerden daha dikkatlidirler.
Muhayyileleri, demevîlerinki kadar taşlan ve zengin değildir. Hissiyat ve temayülâtı daha mahdut fakat daha şiddetli ve devamlıdır.
Faaliyeti fîkriyyeleri: Daha genç yaşlarında safravîler, hayatı fikriyyede ciddiyet ve fetanat ibraz ederler.
Safravî: îlim tahsiline çalışır. Fakat demevî gibi sathî malumatla iktifa etmez. Genç ve cesur ruhu ile eşyanın künhüne vakıf olmaya gayret eder.
İradesi, kuvvetli, gurur ve nahveti fazla, öfkesi ziyade, intikam hissi galiptir. Sürat ve suhuletle kararını verir ve icra eder. Alelekser şehvetlerine mağlup ve zebun olurlar
