Kızlarının üzerlerini üşümesin diye örterlermiş, uyuyanın üzerine kar yağarmış yoksa? Hasta olursa, ateşler içinde yanarsa, gözlerini kapatmadan beklerlermiş Fatma'nın anne ve babası... Örterlermiş üzerini, üşümesin diye Fatma' nın...
Örtüler, hiç bu kadar ısıtmamıştı ve örtüler hiç bu kadar hayret içinde bırakmamıştı Fatma'yı...
Dalında duran bir portakalı incelemeye başladı önce, örtüye bürünen portakala dikkatlice baktı. Kabuk tesettürü içinde gizli bir hazine barındıran portakalı yiyebilmek için, onu koruyan ve kollayan YARATICIMIZ'ı düşündü!..
O sırada hamile bir bayan geçiyordu yoldan. Dikkatli bir şekilde yürüyordu. Bebeğini koruyan tesettüre baktı. Tesettür paketinde gizli bir bilmeceydi bebek, Fatma buna da şaşırdı.
Sonra gözlerini vücuduna çevirdi. Kan ve et yığını olan vücuduna... Tesettürü içinde bilmediği bir alem vardı. Kalbini hiç görmemişti mesela, midesi nasıldı, bilmiyordu. Bedeni tesettüre bürünmeseydi, aynaya her baktığında nasıl görürdü ki kendini?
Kar yağıyordu ve toprak kışlık tesettürünü giyiniyordu üzerine. Toprak da aslında bir tesettürdü .
Mesela rahmetli dedesini mezarında saklıyor ve koruyordu. Toprak öyle bir tesettürdü ki, dedesinden hatıra kalan çiçekleri kışları saklıyor ve her baharda çiçekleri güldürerek, dedesini hatırlaması için sobeliyordu.
Akşam olmuştu, gözlerini bu sefer geceye çeviriyordu Fatma. İnsanların uyumaları gereken zaman aralığında karanlık bir perde çekiliyordu, şehir tesettüre bürünüyordu. Evin ışıklarını yakıyordu annesi ve evlerinin tesettürü olan perdeleri çekiyordu birer birer...
Neden perdeleri vardır ki evlerin? Bunu düşünmeye başladı Fatma. Bir kez daha şaşırdı! Düşündüklerini dışarıya taşırmadan kendince tesettüre bürüyormuş Fatma... Düşünceler de tesettürlü olurmuş, bunu anladı!
Özel ve güzel olan her şeyin bir ambalajı, paketi vardı. Geçen ay annesine aldığı hediyenin paketini düşündü. 'Neden paketleriz ki hediyeleri?' diye sordu kendine... Babasına gelen davetiyelerin özel zarfları da çok hoş
olurdu. Paketler özel olduğumuzu hatırlatıyordu, 'tıpkı doğmamış anne karnındaki bebek gibi' dedi ve heyecanlandı Fatma! 'Hediyelerin tesettürüymüş paket' diye mutlu oldu.
Babaannesinin elindeki Kur' an'ın da bir paketi vardı ve itina ile açardı babaannesi... Eline Kur' anı her aldığında gözlerindeki yaşları anlayamazdı Fatma. Kur' anın tesettürü de kapağıymış, onu açınca gizli bir hazine ile baş başa kalırmış insan, tıpkı babaannesi gibi...
'Ölüleri neden kefenlerler?' diye düşündü Fatma... Öldükten sonra, çok masumane bir kundak içinde geldiğimiz dünyadan giderken, bir kefene bürünmek... Doğumun tesettürü kundak ve ölümün tesettürü de kefen... Anne ve babasına kundak içinde Fatmayı veren YARATICIMIZ'ın, yanına alırken de bir kefen içinde alması ne ince bir düşünceydi. Ölümün tesettürü de kefenmiş diye düşündü Fatma...
Günlüğünü aldı eline, tesettür için düşündüklerini yazmaya başladı. Bir ara gözleri televizyona kaydı, Ayşe'nin tesettüre bakış açısını izledi. Üzüldü Ayşe' ye... 'Bu kadar basit tanımlanamaz tesettür!' dedi. Kapadı defterini, üşümesin diye üzerini örten annesine sordu:
-Anne başını üşümesin diye mi örtüyorsun?
-Tabii ki hayır, iman ve inancım gereği örtüyorum ve örtünüyorum. Öncelikle Allah ve RESULÜ emrettiği ve istediği için örtünüyorum.
-Ayşe' ye de dua eder misin?
-Neden kızım?
-Tesettürün ne olduğunu öğrensin diye...
Annesi tebessüm etti ve çıktı odasından. Fatma da Ayşe' ye dua ederek gözlerinin tesettürü olan göz kapaklarını kapatarak, ölümün kardeşi olan uykuya daldı.
Sessizce mırıldandı; "Verilen ömrün tesettürü de ölümdür!"
-Alıntı-
