Gönderen Konu: Hıçkırıklar  (Okunma sayısı 3992 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı muallim

  • yazar
  • ****
  • İleti: 758
Hıçkırıklar
« : 05 Mart 2004, 11:38:16 »

HIÇKIRIKLAR
 
Saatler bitmiyor; yapayalnizim
Gülmek istiyorum, gülemiyorum
Sensiz olmak midir hep alin yazim
Bilmek istiyorum, bilemiyorum

Esirgedin nazli, hilal kasini
Harap ettin çiçek kokan basini
Yüregime akan gözüm yasini
Silmek istiyorum, silemiyorum

Sanki hersey efsaneydi, masaldi
Ayrilik ruhumu elimden aldi
Gözlerim yollara takilip kaldi
Gelmek istiyorum, gelemiyorum

Gögüs germek için acilarima
Titreyislerime sancilarima
Seni bir kez olsun avuçlarima
Almak istiyorum, alamiyorum

Saçilan bir köpük olmak dilinde
Bogulmak saçinin ince telinde
Sir gibi sonsuza degin kalbinde
Kalmak istiyorum, kalamiyorum

Unutuyor beni sirli gözlerin
Içimde bir yara isliyor, derin
Kulaklarin, dudaklarin, ellerin
Olmak istiyorum, olamiyorum

Bölerek uykunu, rüyalarina
O kucak dolusu hülyalarina
Gece gündüz uçup aynalarina
Konmak istiyorum, konamiyorum

Deli gibi asik olsa da güle
Kim acir çöllerde öten bülbüle
Birgün alev alev yanipta küle
Dönmek istiyorum, dönemiyorum

Hiçkira hiçkira aglamaktansa
Basina karalar baglamaktansa
Bu yüregi hergün daglamaktansa
Ölmek istiyorum, ölemiyorum.

 Nurullah Genç
"Müminler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah'tan korkun ki rahmete eresiniz."
[Hucurat Suresi 10]

Çevrimdışı Mec

  • Yeni üye
  • *
  • İleti: 26
Hıçkırıklar
« Yanıtla #1 : 20 Ağustos 2004, 18:44:01 »
Cevap insan,
Soru insan,
Çözülmemiş olan insan
Çözülmek isteyen insan

Şaşkın ördek gibi gezinen insan
Gururle burnunu kaldıran insan
Dimişti ya,
Cevap insan
Soru insan

Aranan başka olmamıştır bir an
İnsan sırdır, sır insanda gizlidir
Ölüm anahtar değil kurtuluştur
Bazende öfkenin başlangıcıdır

Cevap insan, soru insan!!!
Emanettir beden-i cihetim, ne olur onu hor görmeyesin!

Çevrimdışı Seritana

  • okur
  • *
  • İleti: 56
Ağlama Ki Aynalar Kırılıyor İçimde
« Yanıtla #2 : 16 Kasım 2011, 18:50:43 »
ağlama ki, aynalar kırılıyor içimde
bulutlara değdirme ellerini, ne olur
sanki görmüş gibisin bir pencere önünde
sessiz hıçkırıklara gömülen bedenimi
ruhuma dokunduğun fırtınalı bir günde
ağlama, bakışların deli divane olur

yüzüm ya aydınlıktır, ya kan gibi karanlık
kehkeşanlar gizlidir oysa senin yüzünde
ne kadar beklesem de gelmeyecek bilirim
seni bende eriten bir muştu, yüreğime
o nergis edasıyla soluklanan gözlerin
zindanıma pencere olmayacak, bilirim

sen misin yıllar boyu aradığım şehrayin
yoksa yanılgıya mı düşüyorum yeniden
bana bakınca neden kararıyor kainat
neden uzaklaşınca ışıldıyor her sabah
ya bu yollar umutsuz duraklarda bitiyor
ya da hep umutsuzca yürüyor ayaklarım

ağlama ki, çiçekler kızıla boyanmasın
yalnız benimle büyüt güllerini, ne olur
gönlümün tarih olmuş devleri yeniden uyanmasın
kıvılcım süzülüyor yaslı kirpiklerinden
üzerime savurma küllerini, ne olur
tutkular alev alev hüzne pervane olur
ağlama, çaresizlik kapıya dayanmasın

ya arala gizemli bütün perdelerini
bir rüya çizgisinde şenlensin aynalarım
ya da hücre gibi kapat bana kendini
karışayım yeniden teraddüt sellerine
birer birer kırılıp dökülsün aynalarım
sebil eyle sonunda her düşmana kendini
 
Nurullah Genç