Haberler:


X adresimiz

Ana Menü

Beytullahda ben

Başlatan kenz, 16 Mayıs 2007, 13:07:56

« önceki - sonraki »

0 Üyeler ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

kenz

Yeşil sancak altında kaç milyon insan
ne tenleri benzer ne dilde lisan
olmuşlar tek yürek tek bedende can
insanlığı gördüm beytullahda ben

        yedi bağın gülü aynı destede
         yetmişiki millet aynı listede
        kaç milyon der aynı bestede
        tevhidle haşroldum beytullahda ben

sinelerde alev nekül ne duman
dillerde bir soru vuslat ne zaman
cehennem söndürür böylesi iman
aşk neymiş gördüm beytullahda ben

     okyanuslar aşmış gelmiş nicesi
     aç susuz uykusuz gündüz gecesi
     her nefes dilinde kuran hecesi
     sevdalılar gördüm beytullahda ben

rabbin o davetli müsafirleri
doldurmuş mekkede her karış yeri
dillerde dinmez lebbeyk sesleri
arşa yollar gördüm beytullahda ben

      bir damla misali kapılmış sele
      zengin fakir paşa nefer el ele
      yanyana secdede sultanla köle
      mahşerle tanıştım beytullahda ben

kimi görmez kimi elinde asa
lakin kalp gözünü açmış devasa
yüzünde tebessüm ne gam ne tasa
döner durur gördüm beytullahda ben

       kimi ayağında yarım çarığı
       kaç yerinden kanar topuk yarığı
       meğer kefeni imiş başta sarığı
      ne aşıklar  gördüm beytullahda ben

baktım sofrasında nice melekler
bir tas zemzem suyu kuru ekmekler
gözleri kabede iftarı bekler
tokluğuma yandım  beytullahda ben

       bir zerre gözü yok dünya aşında
       ahir rızkın arar harman başında
       rabbin nazarını kabe taşında
        gören gözler gördüm beytullahda ben

kimi bahardır görmemiş yazı
kiminin mevlaya geçiyor nazı
kılınır kabede veda namazı
imrendim el açtım beytullahda ben

       kiminde kalmamış derman bacakda
       iki büklüm yürürde gitmez kucakda
       erimiş kaybolmuş cenabı hakda
       pervaneler gördüm beytullahda ben

o kambur sırtında eski torbası
torbasında sanki cennet urbası
hele bir kıyamda varki durması
göz göz oldum doldum beytullahda ben

     hacerul esvede adın yazdıran
     ruknu yemanide gönül gezdiren
    iman pencesinde nefsi ezdiren
    ne veliler gördüm beytullahda ben

ummamış dünyanın vefa derdini
yıkmış kalbindeki riya bendini
öyle teslim etmişki hakka kendini
canda canan gördüm beytullahda ben

     bir sevda seli var sefa mervede
     damlalar köpürmüş vecde girmede
     nice peygamberler nice zirvede
     durup bakar gördüm beytullahda ben

ibrahim makamı sultan sofrası
sunulur herkese bir kevser tası
bir cennet şöleni perde arkası
ne sahneler gördüm beytullahda ben

    melekler almışlar şölenden payı
    sarmışlar kabede bütün semayı
    kalem anlatamaz bu içtimayı
    aciz bir kul oldum beytullahda ben

kaç yerden açılmış gökde kapılar
ardında saraylar zümrüt yapılar
vadeleri sonsuz nice tapular
elden ele gördüm beytullahda ben

   durdumda tavafı seyreddim hayran
    gördüm bir kainat misali devran
    hangisi melekti hangisi insan
    şaşırdım çok zaman beytullahda ben

bir sağnak misali selam yağmuru
kimi sırılsıklam kimi kupkuru
ihlas hamurunda nice hamuru
pişerken gördüm beytullahda ben

       yaş desem yaş değil gözlerden akan
       bir selki günahlar bendimi yıkan
       kabe göklerden semaya çıkan
       merdiven  gördüm beytullahda ben

dağlar taşlar vecde gelmiş kavrulur
kum tanesi Allah diye savrulur
göz nereye baksa rahmanı bulur
ne zikirler duydum beytullahda ben

       ter döktüm susadım nefsimden yana
       başkası bir lezzet vermedi bana
       dediler bu zemzem şifadır cana
       içtim kana kana beytullahda ben

mescidi haramda dokuz minare
diyorki bendedir gaflete çare
bir günde beş kerre yürek bin pare
ezanlar dinledim beytullahda ben

      bir mana sarayı mescidi haram
      o ince nakış ince ihtişam
      her kalbe muhammet aleyhisselam
      bir tahd kurmuş gördüm beytullahda ben

bir zaman dedimki ya rabbi neden
bir daha istiyor bir kere giden
meğer bilmez imiş insan gitmeden
aldım cevabımı beytullahda ben

      gördümki bu dünya bir oyalama
      halime bakıpta mutluyum sanma
      bedenim kabeden uzakda amma
      gönlümü bırakdım beytullahda ben


Cengiz Numanoğlu
İNSAN akli ile melekleşen nefsi ile iblisleşen bir aciptir İNSAN
İNSAN kendi kabahatini bilmeyen cehli ile dünyalara sığmayan bir mağrurdur İNSAN
İNSAN bütün zaaf ve acziyyetine rağmen kudrete kafa tutan taşkın bir şaşkındır İNSAN
İNSAN maziye bağlı hâle aldanmış istikbali gözler bir taştır İNSAN

Ahi

Alıntı yapılan: "kenz"bir zaman dedimki ya rabbi neden
bir daha istiyor bir kere giden
meğer bilmez imiş insan gitmeden
aldım cevabımı beytullahda ben

      gördümki bu dünya bir oyalama
      halime bakıpta mutluyum sanma
      bedenim kabeden uzakda amma
      gönlümü bırakdım beytullahda ben

Eline sağlık kardeşim. Bize oraları hatırlattın ve özlemimizi bir kat daha artırdın. Cenab-ı Hak gidemeyenlere en kısa zamanda, gidenlerede tekrar gidebilmeyi nasip eder inşaAllah.
[glow=yellow,2,300]Herhangi bir insan vaktini nasıl geçireceğini, üstün bir insan ise vaktini nasıl tasarruf edeceğini düşünür. – Schopenhaver[/glow]

enfa

amin.
eline sağlık kenz :x

Zaman diyorum, biraz daha zaman.Dilimin ucundaki kelimeler bu kış donmazsa bir dahaki yıl uçmayı öğrenecekler!

Gül_Sultan

Alıntı yapılan: "enfa"amin.
eline sağlık kenz :x

Bende bu şiiri ilahi olarak dinlemiştim.
Dünya geçer, İnsan göçer ancak kurtuluş Müttakîlerindir.

gül_mira

emeğine sağlık uzun zamandan beri aradığım bir şiirdi
bende şiir olarak dinlemiştim.Allah razı olsun kardeşim :x  :x  :x
Eğer bir gün dünya ya ait çok büyük bir derdin olursa,rabbine dönüp benim büyük bir derdim var deme,derdine dönüp benim çok büyük bir rabbim var de!...