Beyitler

[osmanli]

BEYİTLER (M. Halistin Kukul) 

AYRILIK VAR Kapılma bu dünyanın, bir anlık hevesine;
Hepsi sana verilse, ayrılacaksın yine!

ÖLÇÜ Makam, şöhret ve ünvan: Bu mu insanlık?
Asla! Kara taşın kıymeti, ölçülür mü elmasla?

MAKSATLARI Diyorlar bir ağızdan: Yakalayalım çağı!
Maksatları eğlence, hepsi ilim kaçağı!

GÂYE-PÂYE Son nokta, en son durak: gâyelerin gayesi,
Bize mahsûs tek makam; O’na kulluk pâyesi.

ÖMÜR Ömrün sınırı meçhul, levhasız, işaretsiz,
Birgün kapın çalınır, zamansız ve dâvetsiz.

NE GÜZEL Ne güzel râzı olmak, kadere ve kazaya,
Ne güzel ibret almak, bakıp sonsuz fezâya.

TEFRİKA İslâmın kardeşliği ve birliği hârika,
Zaman zaman girmese, içimize tefrika.

SIRAT Gözlerimiz kararır, köprü varken Fırat’ta,
Hâlimiz nice olur, kıldan ince Sırat’ta?

TEZAT Bir yanda aç ölen var, bir yanda çatlayan tok,
Tezatları içinde, dünyada istikrar yok.

DİVÂNE İmandan mahrum olan, yıkılan bir virâne,
“Var olup” “Var edeni” inkâr eden; divâne.

UKALÂ Dünya garip bir dünya, çeşitli belâlar var,
Kendini âlim sanan, nice ukalâlar var...

YOL Her yolun bir sonu var, elbette ki tıkanır;
Gafil, doğru yolu da, o yollar gibi sanır.

GÖNÜL SARAYI Gönüller arasına, döşemeli rayları;
Ve içine kurmalı, nûr dolu sarayları.

YARDIM Allah rızası için, yap yaptığın yardımı;
Deme sakın acaba, o yerine vardı mı?

HER SEY Böbürlenme arkadaş, bırak boş gümbürtüyü;
Sana güç verilmezse, kaldıramazsın tüyü!

KONUŞ-SUS Söylersen güzel söyle; kötü söz kalsın mahpus!
Ne söylediğini bil; ya hayır konuş, ya sus.

KİBİRLİ Gurur içinde yüzen, hükümsüz hâkimsiniz;
Kibirinizden başka, acaba siz kimsiniz?

NEFS Senlik-benlik dâvâsı, tükenmiyor içimde;
şu nefs denen yaramaz, binbir renk ve biçimde.

ŞAŞKINLIK  Bu ne biçim bir histir, yıldırım çarpması mı?
Anlamadım dostu kim, nefsimin kim hasımı!

TEFEKKÜR  İtebildin mi bir kez, çıkarlar dünyasını;
Kim tutacak peşinden, düşündün mü yasını?