İncitme Gönül - Yunus EMRE

[Mücteba]

İncitme Gönül



Çiçeklerle hoş geçin, balı incitme gönül.

Bir küçük meyve için, dalı incitme gönül.

Başın olsa da yüksek, gözün enginde gerek,

Kibirle yürüyerek, yolu incitme gönül.


Mevla verince azma, geri alınca kızma,

Tüten ocağı bozma, külü incitme gönül.

Dokunur gayretine, karışma hikmetine,

Sahibi hürmetine, kulu incitme gönül.


Sevmekten geri kalma, yapan ol, yıkan olma,

Sevene diken olma, gülü incitme gönül.

Konuşmak bize mahsus, olsa da bir güzel süs,

Ya hâyır de, ya da sus; dili incitme gönül.



Yunus EMRE