Deyimlerimiz ve Hikayeleri

[mazhar]

Abdalın yağı çok olursa gah borusuna çalar,gah gerisine.


Varlıklı,fakat kaba ve görgüsüz kişi  mal varlığını iyi değerlendiremez; gereksiz yerlerde harcar,har vurup harman savurur;telef eder.

[mazhar]

Abdal (derviş) Tekkede,hacı Mekke de bulunur.

Harkes,kişiliğine yakışan veya yaptığı işe uygun olan yerlerde bulunur.

[mazhar]

Acele ile menzil alınmaz.

Acele yapılan bir işten başarılı sonuclar elde edilemez, aceleci kişiler amaclarına ulaşamazlar.

[mazhar]

Bir zamanlar fakir ve ermiş bir dervişin yolu  Basra'ya düşmüş. Gerçek bir bilgin ve inanmış  bir insan olan  dervişe, şehir halkı çok soğuk ve ilgisiz davranıp, kayıtsız kalmış. Açlıktan bitkin düşüp kime baş vursa, " Allah vere dede efendi"  cevabını almış. Açlığın sınıra dayandığı bir anda canı et istemiş ve  kesesindeki son bir kaç akçeyi de  kasaba vererek bir parça et almış. Ama ne eti pişirebilecek ateş bulabilmiş, ne de eti pişirmesine yardımcı olacak insan . Canı da çok sıkılan derviş, et percasına üzgün üzgün bakıp, Allah'a yalvarmış :

" - Ey ulu Allah'ım! şu Basra halkının kötülük ve kayıtsızlığından sana sığınırım. Beni bağışla ve şu et lokmamı  pişirecek bir ateş ihsan buyur. diye dua etmiş.

Daha duası biter bitmez Basrayı büyük bir yangın sarmış  ve kısa sürede bir çok yer kül olmuş. Bir ateş üstünde etini pişiren derviş, yine gökyüzüne bakıp, Allah'ın büyüklüğüne hayran, fakat kendi sabırsızlığından pişman olarak şöyle demiş:
  "- Ba'de harabil Basra ! Ancak nefsimizi köreltebildik.( Basra harap olduktan sonra nefsimiz köreldi)

Mine İzgi'den alıntı

[Uludag]

buna asil boyasi meydana cikti desek daha yerinde olur herhalde

Olurdu tabi de ama deyimin asli böyle.