Sadakat islami Forum
DİNİ KATEGORİLER => İSLAM-GENEL => Konuyu başlatan: Fatihan - 04 Temmuz 2007, 10:55:29
-
Yaz tatiline yaklaştığımız şu günlerde, yine bir umre heyecanı sardı kardeşlerimizi. Rabbim bu mukaddes yolculuğa nail olacak kardeşlerimizin ibadetini şimdiden kabul buyurarak Efendimizin (s.a.s.) hayattayken sevgi ve hoşnutlukla ‘kardeşlerim’ diye yâd ettiği salih kimseler arasına ilhak eylesin. Tabi ki, o mukaddes beldeleri görebilme şerefine nail olma çok güzel bir duygudur.
Bu duygu atmosferini hemen hemen her kardeşimizde görmek mümkündür. Gönülde duyulan bu heyecanla karışık sevinç ve neşe daha oralara gitmeden başlamaktadır. Ama duyulan tüm bu hissiyat hususunda gözden kaçırmamamız gereken bazı noktalar vardır ki, bunlar da çok önemlidir.
Söyleyeceklerime katılmayacak kardeşlerim de olabilir; ancak maksadım mü’minler olarak özeleştirimizi vermek ve Rasûlullah (s.a.s.) Efendimizle kopan bağlarımızın idrakiyle eksikliklerimizi ikmal etmektir. Yoksa yapılan amellerimizi küçümsemek değil.
Diğer ülkeleri bilmiyorum ama son zamanlarda Türkiye’den umreye rağbet edenlerin sayısında dikkate değer artış görülmektedir. Daha önceleri tatillerini sahillerde ve tatil köylerinde değerlendiren magazin dünyasının ünlülerinden alın Türkiye’nin sosyete ve zenginlerine kadar herkesi orda görmek mümkün. Tabiî ki toplumun her kesiminden insanların bu mukaddes beldeleri ziyaretleri çok sevindiricidir.
Ancak ziyaret edilen yer bir antik kasaba veya müze olmadığı için ziyaret edenlerinde maddeten olduğu gibi ruhen de bir hazırlık içerisinde olmaları gerekmez mi? Öncelikle bizler, daha oraya gitmezden ‘nereye gidiyoruz ve ne amaçla oralardayız?’ bu gibi soruların cevaplarını gerçek manada verecek ruh haletine sahip olmalıyız. Zira ruhen bir hazırlığı olmayan insan o mübarek beldelere vardığında ilk olarak isteyeceği şey geride bıraktığı ülkesindeki rahat ve konfor olacaktır.
Havanın sıcaklığı, otobüslerin konforu, kalacağı otelin soğutucusunun iyi çalışıp çalışmadığı, odasındaki televizyondan kaç kanal izlediği, şayet Türk televizyonlarından gösteren kanal yoksa neden göstermediği, yemeklerin hep kendi arzularına uygun olup olmadığı gibi pek çok önemsiz konular gittiği günden itibaren nefsini ve kalbini sararak meşgul edecektir.
Hâlbuki kendimize ‘biz bunun için mi buradayız yani buraya tatil yapmaya mı geldik’ diye bir soru yöneltse gerçekler güneş gibi ortaya çıkacaktır.
Şimdiye kadar olan bu mukaddes yolculuklarda öncelikle Medine’yi ziyaret, daha sonra da Mekke’de umre yapıp ve Kâbe’yi tavaf ederek ibadetlerimizi eda etmiştik. İman beldesi Medine’de daima hatırımızda tutacağımız bir husus vardır ki, "Kabrimi ziyaret eden şefaatimi hak eder", "Beni vefatımdan sonra ziyaret eden sağlığımda ziyaret etmiş gibidir" buyuran Rasûlullah (s.a.s)’in beldesinde bulunma güzelliğidir.
İnsan bu atmosfere manen hazır değilse oradaki rahmetten nasıl istifade edebilecek? Hâlbuki İmam-ı Azam, Efendimizi (s.a.s) ziyarete gittiğinde çadırını Mescid-i Nebevî’nin dış tarafına kurar ve Efendimiz (s.a.s)’den kendisinin manen de davet edileceği zamanı beklerdi. Yine İmam Mâlik, Medine’nin tozu gözüne kaçan bir adam; ‘o tozun gözüne rahatsızlık verdiğini’ söyleyince o adama 30 sopa vurdurtur.
Çünkü İmam Mâlik Medine’nin tozu toprağı insana şifadır, berekettir, demekte ve Medine’de bulunduğu dönemlerde ihtiyarlığında bile bineğine binmez. Çünkü ona göre bu yerlerde Allah’ın Rasûlü (s.a.s) ayak basmıştır ve kendisi Medine’de daima yaya olarak dolaşmayı tercih eder. Rasûlullah (s.a.s) sevdalılarının gözünde Medine’nin tozu toprağı bile bu kadar kıymetlidir.
Peki, günümüz insanı yani avam seviyesindeki kimselerin durumları nasıl? Mescid-i Nebî’de namazlardan sonra mescidin içerisinde, Türkiye’deki siyasi meselelerden, dünyalık işlerinden, bağlı bulunduğu cemaatin ne kadar mübarek olduğundan kendilerinin dışındakilerin yanlış olduğu gibi gıybet, nemime, bühtan, iftira içeren konuları Efendimizin (s.a.s) huzurunda konuşmaktan hiç hayâ etmeyenlerin oluşturduğu grupları görmek mümkün.
Ben çok merak ediyorum; ‘Acaba bu insanlar kimin huzurundalar ve onlar bu denî sözleri müslüman kardeşleri hakkında söylerlerken onları kim dinlemekte?’ Hâlbuki Kur’an, Efendimize saygıyla alâkalı onun huzurunda sesimizi yükseltmekten bile men etmişken acaba bu çeşit konuşmalardan Rasûlullah (s.a.s)’ı ne kadar incittiklerinin farkındalar mı?
Mekke’de de durum bu anlatılanlardan farklı değil, nasıl mı? Birkaç örnekle izah edelim. Kâbe Müslümanlar için en kutsal mekândır. Yapılan bir iyiliğin sevap hanesinde en az yüz bin olarak kıymet bulduğu bir yerdir. Orası rahmetin merkezi olması hasebiyle Kâbe’ye bakmak bile gözün nurunu artırır. Sürekli rahmetin indiği bir mekâna saygı hususunda hangi konumdayız?
Hz. Aişe annemizin azadlısı ve İmam-ı Azam’ın hocalarından olan Mesrûk Kâbe’de kaldığı zamanlarda şayet uykusu gelmişse ayaklarını uzatıp da yatmak yerine oraya saygısından secdeye kapanır o şekilde dinlendiği anlatılır. Günümüz insanından zaten böyle bir hal bekleyen yok ama en azından Kâbe’yi tavaf ederken bari şehrin caddelerinde dolaşıyor gibi veya parkta gezinti yapıyor gibi bir ruh haletinde olmasınlar yeter.
Çünkü orası eline zemzem alıp diğer eliyle de eşinin elinden veya belinden tutarak aheste aheste yürüme parkuru değildir. Orada kılınan iki rekât namaz ve yapılan iyilikler nasıl ki çok daha fazla misliyle değer buluyorsa oranın saygınlığını yok eden ahlâklarda insanı o derece günahkâr yapar ve sevap işliyoruz diye günah kazanıp da memlekete dönülür.
Bu mukaddes beldelerin çarşı ve pazaryerleri de rengârenk vitrinleriyle insanın nefsini okşayan ayrı güzelliklerle süslenmiştir. Bizler, çok kısa bir zaman diliminde orada bulunacağız ve buna göre zamanlarımızı alışveriş yerine Kur’an okuyarak, ibadetle, tefekkürle, salâvatla ve zikirle doldurmalıyız.
Aklımıza şöyle bir fikir gelebilir; ‘benim param var ve o miktarı yatırdığım için de gitme hakkına sahip oldum.’ Gönülde böyle bir inanışın var olması zaten gitmeden kaybettiğinin bir alâmetidir. Kendi karanlık dünyalarımızla Rasûlullah (s.a.s) sevdalısı kimselerin gönül dünyalarına da rahatsızlık vermeyelim. Çünkü onların orada bulunma gayeleri Allah’ın rızasını kazanma ve Rasûlullah (s.a.s.)’a vefa ve teslimiyetlerini ifade içindir. Ya senin bulunma gayen???
kaynak:rehber dergisi
-
Tabikide Allh Rızası ve İbbadetimiz için :x Rabbim 1kerede olsa gitmeyi nasip etti İnşAllah tekrardan bana ve gitmek isteyen tüm kardeşşlerime nasip eder...
-
Bu konuda sadakatteki kardeşlerimin de görüşünü de öğrenmek isterim...Mevlam inşAllah orları görmeyi hakkıyla ziyaretimizi yapmayı herkese nasip eder.Umre parasının üstüne biraz daha ekleyip hac farizasına öncelik vermek nasıl olurdu acaba....
-
Allah rızası için ziyaret maksadım Beytullah'da tavaf merve safa arasında say yapabilmek.Ve güllerin gönüllerin onsekizbin alemin efendisini ziyaret etmek ben sana layık olamasamda karşına çıkmaya yüzüm olmadığı halde seni ziyarete geldim efendim demek :cry:
-
hac devamli önde gelir zira farzdir omre nafiledir,binlerce omre bir hac yapmaz.
-
hac devamli önde gelir zira farzdir omre nafiledir,binlerce omre bir hac yapmaz.
Değilmi ki efendimiz kuşluk namazını kılan hac ve umre yapmış sevabına nail olur diyen..
İllaki haccın yeri bambaşkadır zira hissiyatlarda çok mühim hac da alamadığı feyiz ve bereketi umrede alan çokdur...
Yazı çok doğru,Allah razı olsun... çok beyhude gezinenleri bizlerde gördük ...gitmek marifet değil bişiler alabilmek kıymetine varabilmek mühim olan ...tekrarını diliyoruz en kısa zamanda... gidemeyenlerede gönülden isteyenlerede nasip etsin Mevlam..
-
Yazı çok doğru,Allah razı olsun... çok beyhude gezinenleri bizlerde gördük ...gitmek marifet değil bişiler alabilmek kıymetine varabilmek mühim olan ...tekrarını diliyoruz en kısa zamanda... gidemeyenlerede gönülden isteyenlerede nasip etsin Mevlam
Amin.
-
Allah razı olsun.
-
hac farizesini öyle zorlaştırdılarki...kura da çıkmadan olmuyor,haliyle..insanlar kurası olmayan umreyi ercih ediyor.umre elbette farzın yerini almaz.lakin oraları dünya gözüyle görmekte.saadetlerin en büyüğüdür...ne güzel,zamanını orada geçirenler.ister turist diyin.istar gezgin diyin,ister seyyah diyin..gittiği yer önemli.
-
İhvan abi yine patlatmışsın bombayı... Bir bombada benden olsun;
O mübarek beldelere 3 şekilde gidilir;
1- Yüce Allah'ın çağırdığı ve müsafir ettiği kimsedir. Alameti ise orada vefat eder ve metfun olur.
2- Hz. Rasûlü Ekrem'in çağırdırğı kimsedir. Alameti; günahkar veya isyankar dahi gitse, döndüğünde dervişane olur.
3- Şeytanın çağıdığı kimsedir. Alameti; Oda (malesef benim gibi) turist gider, soytarı gibi yaşamaya devam eder.
Umre de Kıymetli bir hocamız bahsetmişti. Herhalde dini kaynaklarda geçtiğini söylemişti.
-
osmanlı kardeşim.asıl bombayı sen patlatmışsın.çok güzelde açıklamışsın...bizler ilk ikiye talibiz.huda biliyor..estagfurullah.3.kişiliği hiçte temsil etmediğinizi biz biliyoruz.o katagoriye hiç girmediniz kardeşim.saygılar sevgiler.
-
Allah razı olsun.
-
s.a bu konuda ben osmanlı kardeşim gibi düşünüyorum.
bu güne kadar kimi gördüysem hep turistik seyahat olarak gitti,şimdide görüyorumki soytarı gibi yaşıyorlar.
Allah selamet versin.
-
Bu konuyla alakalı güzel bir örnek:
Medine, Fahrettin Paşa, Alışveriş Çılgını Türkler (http://www.sadakat.net/forum/serbest_kursu/medine_fahrettin_pasa_alisveris_cilgini_turkler-t51396.0.html)