Kötü durumlarda olan olanlar bu musibete nasıl bakmalıdır? Kimi sıhhatli olur çok çalışarak cennete gider,kimide sıhhatini kaybeder hastalığa sabrettigi için cennete gider. Kimi insanın imtihanı sabır ederektir.Dertlerimize sabır etmemiz gerekir,derltlere karşı isyan etmemek bizim imtihanınızdır. Halimizden şikayet etmeyerek bizde imtihandan geçeceğizdir. Hayat neticede bir imtihan dünyasıdır. Önemi olan Allah'ın hikmetlerini anlamaya çalışmak ve başa gelen musibetlere sabır etmektir. Aynı zamanda Allah'ın rahmetinden ümit kesmemek bizim için yaşadığımız sürece gereklidir.Nefsimiz ve şeytanla sınanacağızdır. Bu durumda da mücadeleye devam etmemiz ve kötülük etmememiz gereklidir. Allah'ım sen taşıyabileceğimizden ağır yük yükleme.Amin. Tabi çalışmayacak kadar ağır hasta olan ve sıhhatsiz olursak,fitre zekat gibi yakınlarımızın yardımcı ile geçinecek olursak dua ile çok ibadet etmemiz gerekir.Çünkü hastanın duası makbul olduğu için çubuk kabul olur. Eğer dua kabul olmuyor ise ahirete erteleniyor ve sevap olarak biriktiriliyor olabilir. Bizim imtihanınıza karşı Allah'ım bize yardım eyle.Amin.Hayatta bazı şeylerde bir hikmet ile oluyor. Yuvası bozulan serçe rabbi ile konuşmuyor. Rabbi "O bana dönecektir."diyor ve bekliyor. En sonunda serçe şunu söylüyor. "Benim bir yuvam vardı ve bana yetiyordu,rüzgar onu bozdu diyor."Allah:"Benim niçin hikmetimi düşünmezsin ve bana düşmanlık edersin. O yuvayı bozmasam bir yılan yuvaya girerek seni yiyecekti. Bende bu durumu önlemek için yuvanı bozdum." diyor. Çoğu şey bir hikmet ile oluyor dünyada bu hikayeye bakacak olursak. Allah'ım hakkımda hayırlı olanı ömrünüze nasip eyle.Amin.

Kim bayram günü 300 defa "SübhanAllahi ve bi hamdihi" der ve bunu Müslümanların ölülerine hediye ederse;her mü'minin kabrine bin nur girer ve o kişi vefat ettiği zaman Allahü Teala kendisinin kabri için de bin nur verir.

(Taberani,Meu'cemü'l-Evsat,1/357)

Allah-u Teâlâ (cc) şu âyet-i kerimesinde buyurur ki;
>> İnsanlara; kadınlar, oğullar, altın ve gümüşten istiflenmiş yığınlar, yayılıma salınmış ( güzel ) atlar, davarlar ve ekinlerden yana nefsin isteklerine muhabbet, süslenip bezendi. Fakat bunlar, dünya hayatının geçici menfaatidir. Halbuki sonuç güzelliği Allah katındadır.<<  Âl-i İmran sûresi, 14 )
Diğer bir âyet-i  kerimesinde de buyurur ki ;
>> Ey iman edenler! sizi, mallarınız, oğullarınız, kızlarınız Allah'ın zikrinden alıkoymasın << El Mûnafikun sûresi, 9 )
Resûl-i Ekrem Efendimiz ( sav ) de bir hadis-i şeriflerinde buyururlar ki ;
 >> Mal ve makam ( geçici şeref ) sevgisi, suyun baklayı bitirdiği gibi, kalbde nifak ( mûnafıklık ) hastalığını bitirir. <<

Azizim! Cehd eyle, gönül yüzünü Hak'tan (cc) döndürme. Yoksa kıyamette  yeniden o suret üzerine yaratılırsın. Bu büyük musibettir. Ekseriye dünya derdine düşmekten ve kendini dünyaya vermekten olur.
İnsan bu dünyada insan olduğu halde öldükten sonra çirkin bir canavar olmaktan son derece korkmalı ve çekinmelidir. Allah-u Teâlâ (cc) cümlemizi muhafaza buyursun, âmin.
Allah dostları kat'iyyen bu dünyada yüzlerini ve gönüllerini Allah-u Teâlâ'dan (cc) çevirmezler. Lâkin niceleri var ki gönüllerini veya yüzlerini veya hem gönüllerini ve hem de yüzlerini Allah (cc) gayrısına tahsis ederler. Vay gelecek bunların başına !
Her şey'in sonu ve neticesi zeval bulmaktır. Baksana Karun'a ne oldu ? Karun'u malı ile yerlere geçirdi. O'nun dünyaya olan sevgisinin çokluğu yüzünden Allah-u Teâlâ (cc) ona hışım etti. Cehennemi boyladı.

Melekler Hak Teâlâ'ya (cc) diyecekler ki:
- Ya Rabbi (cc)! Bu kullarının yüzleri niçin arkaya döndürülmüştür ?
Hak Teâlâ'dan (cc) nida gelecek ve diyecek ki:
- Bu kulum namaz kılarken yüzünü kıbleye, kalbini de başka şeylere döndürdü. Bu sebeple yüzü döndürülmüştür.
Meşâyihden bazıları dediler ki:
- Namaz esnanısında gönlünü Allah'tan (cc) ayıranlara kabirlerinde bir melek gelir. Kıbleden yüzünü çevirir. bunun üzerine Münker ve Nekir melekleri gelir o kıbleden yüzü dönük olan mevtaya türlü türlü sorular sorarlar, ve işkence ederler. İşin doğrusunu Allah-u Teâlâ bilir.
Bir gün Hz. Yakup (as) namaz kılardı. Yusuf (as) da kundağında yanı başında yatmakta idi. Namazda iken Hz. Yusuf'a (as) göz ucuyla baktı. Bunun üzerine derhal Hak Teâlâ'dan (cc) nida geldi ve dedi ki:
- Ya Yakup (as)! Benim hazretimde ibadet ederken Yusuf'u (as) gönlüne getirir, gözünle bakarsın. İzzet ve celâlim hakkı için sana âhirette edeceğimi dünyada yapacağım. Benden gayrısına bakan gözlerini O'nun firakıyla ağlamaktan kör edeceğim. Benden gayrıya nazar eden gönlünü de O'nun gam ve kederiyle dolduracağım.
Bir zaman geldi. Hz. Yakup (as) Hz. Yusuf'u (as) kaybetti. Ağlamaktan gözleri hastalıklı oldu. Hz. Yusuf'u (as) bulmadıkça gönlünün gam ve kederi seller gibi coştu, taştı. Nihayet bulduktan sonra sûkûnete erişebildi. Gece gündüz uyku ve huzuru bulamaz olmuştu.