DAMLA
Buluttan bir damlacık indi denize. Enginliği görünce utandı.
Kendi kendine, 'denizin karşısında ben de kimim ki..
Onun varlığına göre ben yok sayılırım' dedi.
Kendisini küçük gördüğü için sedef gönlünü açtı ona, bağrına bastı ve
korudu.
Kader onu o denli yüceltti.
Naz ile besledi damlacığı sedef. ki, sultanların tacına kondurdu sonra
inci olarak.
Damla kendisini alçak gördüğünden yüceldi, yokluk kapısına kapılandığı
için var oldu.
(Bostan- Şeyh Sadi-i Sirazi)
Alıntı Yap(Bostan- Şeyh Sadi-i Sirazi)
:x
kardesim ellerinize saglik,
elinize saglık :x
Aslında buluttan düşen damla önce böbürlenmiştir.Benim gibi damla olmasa deniz olmaz diye.Ama denize düşünce görmüştür ki kendisi bir hiçtir.Bundan dolayı utanıp alçakgönüllü olduğu için sedefin içine düşmüş ve çok değer verilen bir inci oluvermiştir...
Herkim kibirlenir mevla onu emsalleri arasınca alçaltır . hem kim tevazu gösterir mevla onu yüceltir...