Saçlar karadan beyaza geçerde
Kırılır soğukta donan bir yaprak gibi hayat
Bir gölge aranır ne benim ne senin
Ne de diğerlerinin üzerine düşmeyen
Kendi gölgen yeter seni serinletmeye
Derken kavururcasına bir ateş
Kapalı desen de pencerem güneşe
Artık kendi güneşin değildir ışığı damıtan
Ağaçlar boy atmaz o sıcaklıkta
Renk ve koku veremez solar bir keten renginde
Merdivenler çıkmaktır bu sıcaktan kaçış
Ahşap yerine taşları oymak
İşte bu sıkıntıda bir ses duyulur:
Ne hünerle bezemişsen gelinen bu yolu
Söylersin kolların arasında tükettiğin hayatı…
Murat Kirişçi
tesekkürler.
Alıntı yapılan: "kenz"Teşekkürler..