Yusuf-ı Hemedani hzleri birgün evinde iken gönlüne dışarı çıkmak arzusu geldi.Halbuki cuma gününden başka bir günde dışarıya çıkmak adetı değıldı.
Bu arzu o kadar ağır bastı ki,bunun sebebını çözemedı.Derken merkebine bindi.''Allah'ın diledigi yere gitiın''!diyerek binitinin yularını salıverdı.Merkep onu şehrin dışında bir mescidin yanına kadar götürdu.
Orada bir genc başını eğmış,murakabe halınde idi Bu genç Yusuf-ı Hemedanı'nın müridiydi.Mürşıdini karşısında gören genç, ''Sultanım, halledemedigim bir derdim var,iyi ki buradasınız !''dedi.
Genç mürşidine anlattı.Mürşidinin verdıği cevap ile meselesini çözdü.Böylelikle sıkıntıdan kurtuldu.Yusuf-ı Hemedani onun rahatladıgını görünce ,!!Evladım! Ne vakit bir sıkıntıya düşersen şehre gel,derdini bana söyle.Beni buraya kadar yorma''dedı.
Muhiddin ibnü'l-arabi hazretleri bu hadıseyı anlattıktan sonra söyle der:''Sadık bir mürid,rabıtasında murşidini yanına getirmeye güç yetirebilir.''
evet ahh nerede kaldi öyle müridler.
Alıntı yapılan: "müteallim"evet ahh nerede kaldi öyle müridler.
Ah ah.... :cry:
maşAllah!!! aşka bak :cry: :cry: :cry:
:cry: Muhiddin ibnü'l-arabi hazretleri bu hadıseyı anlattıktan sonra söyle der:''Sadık bir mürid,rabıtasında murşidini yanına getirmeye güç yetirebilir.''