(http://www.arsiv.us/ist/istanbul4.jpg)
Gözünü sevdiğimin İstanbulu
Kalsam da seviyorum seni
Gitsem de seviyorum seni
Boğazdan seyretmek seni
Sultan Fatihin gözüyle
Çok ihtişamlı, çok başkasın
Ah İstanbul ah
Seyrederken özledim seni
Kiminin rüyalarını süslersin
Kiminin anılarını
Çok can yakarsın
Çok naz yaparsın be istanbul
Seyrederken özledim seni
Serdar SAYIL
Ah İstanbul ah
Teşekkürler...
İstanbul benim canim
Vatanim da vatanim.
İstanbul
İstanbul.
Güzel bir şiirdi kardeşim..Sağolnuz..
Ana gibi yar olmaz, İstanbul gibi diyar;
Güleni söyle dursun, ağlayanı bahtiyar...
Gecesi sümbül kokan
Türkçe’si bülbül kokan,
İstanbul,
İstanbul...
Canım İstanbul
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten birşey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.
İstanbul benim canım;
Vatanım da vatanım...
İstanbul,
İstanbul...
Tarihin gözleri var, surlarda delik delik;
Servi, endamlı servi, ahirete perdelik...
Bulutta şaha kalkmış Fatih'ten kalma kır at;
Pırlantadan kubbeler, belki bir milyar kırat...
Şahadet parmağıdır göğe doğru minare;
Her nakışta o mana: Öleceğiz ne çare?..
Hayattan canlı ölüm, günahtan baskın rahmet;
Beyoğlu tepinirken ağlar Karacaahmet...
O manayı bul da bul!
İlle İstanbul'da bul!
İstanbul,
İstanbul...
Boğaz gümüş bir mangal, kaynatır serinliği;
Çamlıca'da, yerdedir göklerin derinliği.
Oynak sular yalının alt katına misafir;
Yeni dünyadan mahzun, resimde eski sefir.
Her akşam camlarında yangın çıkan Üsküdar,
Perili ahşap konak, koca bir şehir kadar...
Bir ses, bilemem tanbur gibi mi, ud gibi mi?
Cumbalı odalarda inletir "Katibim"i...
Kadını keskin bıçak,
Taze kan gibi sıcak.
İstanbul,
İstanbul...
Yedi tepe üstünde zaman bir gergef işler!
Yedi renk, yedi sesten sayısız belirişler...
Eyüp öksüz, Kadıkoy süslü, Moda kurumlu,
Adada rüzgar, uçan eteklerden sorumlu.
Her şafak Hisarlarda oklar çıkar yayından
Hala çığlıklar gelir Topkapı sarayından.
Ana gibi yar olmaz, İstanbul gibi diyar;
Güleni şöyle dursun, ağlayanı bahtiyar...
Gecesi sünbül kokan
Türkçesi bülbül kokan,
İstanbul,
İstanbul...
1963
Necip Fazıl Kısakürek
türkiyede her yer karanlik olsada istanbulumuz ay isigiyla isiklandirilir oradakilerin yüzü hürmetine 1.hafta gezmek nasip oldu
İstanbul
Yıllarca ağladım güldüm dizinde
Âşıkların sesi hep âh u zârdır
Gönüller çalkayan ak denizinde
Kocamış Bizans'ın gölgesi vardır
***
Canıma can katan ah İstanbul'um
Perişan hüsnüne âşık bir kulum
Hasretinle inler evli bir dulum
Gönlümde kanımın gür sesi vardır
İstanbul, ey garbın gizli beresi
Söyle aşk ilinin yolu neresi?
Akşam gurubunda Göksu Deresi
Kayıktan kayığa siner kabarır
Hüsnünü söylerler hep dilden dile
Âşıkların çekmiş nice bin çile
Göğsünde yetişen güllerde bile
Ezelî bir sevda kokusu vardır.
İhsan Raif hanımefendi (V. 1926)
&) &)İSTANBUL
çok teşekkürler şiir çok güzel
Ellerinize sağlık öncelikle ,bugn öyle bir şey duydum ki bende tüyler ürpertir cinsten, Cırpanlı Hocaefendi 34 plakasını gördüğü zaman ayağa kalkıp ceketinin düğmesini iliklermiş...
Aaa çok ilginç gerçekten ilk defa duyuyorum teşekkürler