Rabia-yı Adviye Hazretleri'nin evine müsafirler gelmişti. Müsafirlerin karnını doyurmak istedi. Fakat baktı ki sadece iki ekmek var. Ekmek müsafire yetmeyecekti. " Müsafirlere yetecek kadar ekmeği nasıl temin edebilirim? " diye düşünürken kapı çaldı. Gelen iki kişi de karınları aç olduğu için Rabia-yı Adviyye'den yiyecek bir şeyler isteyeceklerdi. Daha onlar bir şey söylemeden, kapı aralığından iki ekmek uzatıldı. Gelenler ekmeği alıp sevinerek oradan uzaklaştılar. Evdeki müsafirler bu işe bir mana verememişlerdi. Mevcut iki ekmek de gitmişti. Kendilerine yiyecek bir şey kalmamıştı. Fakat Hz. Rabia'ya bir şey söylemeden beklemeye başladılar. Aradan bir saat geçmemişti ki, Hz. Rabia'nın kapısı tekrar çalındı. Kapıyı açtıklarında iki kişinin kucaklarında bir yığın ekmekle beklediklerini gördüler. Ekmek getirenler:
- Efendimiz, bu ekmekleri Rabia-yı Adviye'ye hediye olarak gönderdi, dediler. Hz. Rabia ekmekleri teker teker saydı. Onsekiz ekmek vardı. Ekmeği getirenlere;
- İki ekmek eksik, dedi. Gelen iki kişi çok mahcup oldular. Sakladıkları iki ekmeği de çıkartıp verdiler. Fakat Hz. Rabia bu iki ekmeği onlara hediye ederek;
- Bu iki ekmek sizin rızkınız idi. Gerçi siz izinsiz aldığınız için rızkınızı haram yoldan temin etmiş olacaktınız. Fakat şimdi helalinden yiyeceksiniz, buyurdu. Olanlara bir mana veremeyen evdeki müsafirler sordular:
- Sen ekmek siparişi vermiş miydin?
- Hayır
- Peki niçin iki tane eksik diye söyledin, eksik olduğunu nereden bildin?
Hz. Rabia şöyle cevap verdi:
- Biliyorum, siz bana yemek için gelmiştiniz. Karnınız açtı. Fakat evdeki iki ekmek size yetmeyecekti. Bu iki ekmeği çoğaltmak istedim. Bu sırada kapıya gelenlere mevcut iki ekmeği vererek Allah u Teala'dan müsafirlere yetecek kadar emek vermesini istedim.
- Peki yirmi tane ekmek geleceğini nereden bildin?
- Çünkü, Allah u Teala Kur'an-ı Kerim'de, hayır hasenat yapılınca bire on vereceğini vaat ediyor. Ben Ona güvendim. İki ekmeğe mukabil yirmi ekmek vereceğini biliyordum. Onun için eksik olduğunu söyledim.