Düşmemiş yağmur damlası
Husule gelmiş; Ama orda... Bir bulutun “hayalden beden”ine tutunmuş... Ve bırakmak için ellerini en küçük ısı farkını bekleyen, düşmemiş bir yağmur damlası gibi bakıyordun ya bana;
Pırıl pırıl titreyerek! ..
§
Hani koşuyordum ya, yağmur altında sırılsıklam; ve bir yandan da ağırlaşan giysilerimden kurtulmaya çalışarak...
Hani seni görmeye çalışıyordum ya zaten, yere düştüğümde;
Başım havadaydı, gözüm yukarıdaydı, ve canım avucumdaydı hani! ..
§
Ve hani, çıplak tenime kezzap gibi düşüyordu ya her bir damla! ..
§
Ben; bulutlarından sevdalar dökülen... Ben, her yağmurda, üzerimize toprak kokusu yağan bir Mayıs güzeli şehirde yaşıyordum...
§
Ben; yüreğimde seni ısıtıyordum senden öğrendiğim gibi, üşüdüğün zaman...
Ben; yudum yudum tüketmeye kıyamadığımdan seni, çayımda seni soğutuyordum! ..
§
Ben; her damlayı yakalamak için çılgınlar gibi koştuğum sokaklarında, üzerime sevdalar yağan bir şehirde yaşıyordum...
Sen ise pırıl pırıl titreyerek bana bakıyordun; husule gelmiş, ama henüz düşmemiş bir yağmur damlası gibi...
§
Ben o gün hep seni, hep seni anlatmaya karar veriyor, ama bunca yıl seni hiç anlatmamış, anlatamamış olduğumu fark ediyordum...
Yani bana, seni yakalamak için, yine yağmurların altında düşe kalka koşmak düşüyor...
Muammer Erkul
elinize sağlık