Ağaçların daha bu bahçelerde
Bütün yemişleri dalda sarkıyor
Umutların mola verdiği yerde
Geceler bir nehir gibi akıyor.
Baksan bir uzaklık var hangi yana
Hangi eşyaya dönsen boş bir ayna
Varmak istediğim uzak limana
Gemiler beni almadan kalkıyor.
Gelmedi gün daha çalmadı saat
Daha uçurmuyor beni bu kanat
Sabırsızlanma, ey kapımdaki at!
Güneş daha gözlerimi yakıyor
Ahmet Muhip Dranas
Devri daim ile süregelen hayatın umut azığı ile akışı ne güzel dile getirilmiş..Teşekkürler İsra :)