Kalbim mah_ı kenandaki kör bir kuyudur
Sen kuyudaki Yusuf
Çıkaramam seni ben kuyudan
Bir kervan cıkarır seni artık
Satılırsın köle pazarında
Potifar gibi alan olurmu bilmem
züleyhasına
Züleyha gibi vurgun olmasamda sana
Bende vurgundum yusufum sana
Artık dönmüştür kuyum kalb_i ahzana
Sözlerime sinmiştir kesinligin rengi
fecr gecelerinde
Penceremde rüzgar,kandilimde alev
kalb_i ahzandaki kuyumda
Yusuf titredi…..
-f.ş-
**Sen Yusuf Olamazsın
Hükmü zâil düşlere konuk olunca ece
Bir bulut huzmesinden toprağa isyan ağar
En süflî duyguları örtse de yorgun gece
Yıldız yıldız parlayan göklerden katran yağar
Aşk ki Hayy'ın ruhuna üflediği nefesken
Birkaç yalan cilveyle sen soluk alamazsın
Dardır, O'nsuz dimağa kainat olsa mesken
Kabuğuna mahkumken sen aşkı bulamazsın
Leyla'yı ötelerde aramaksa aşk eğer
Çölde kavrulmak varken seraba kanmak niye
Hem uğruna yaşanıp, hem de ölmeye değer
Duyguları horlayıp, boşa harcanmak niye
Aşk ki dokunduğu yer daima olur ezher
Onda güle dönüşür cehennem özünde nar
Kirlenmez kirli elde, olunca tözü cevher
Ellerin değdi diye beyaz yağmasın mı kar
Uyan şeytan daha çok üzerine çökmeden
Ecel vaktine kadar gaflette kalamazsın
Dilinde sakız olan, yüreğini yakmadan
Her çukura dolsan da, deryaya dalamazsın
Artık çek kalemini aşk dolu mısralardan
Sevdanın gölgesinde zerreden bile azsın
Öyle uzak ki ruhun gerçeğe meftun ardan
Gömleğin önden yırtık, sen Yusuf olamazsın
Elif Beyza Yiğit