Yoksulluk!
Bu cümleyi ya bir kitabın en güzel bölmelerinde, ya bir şiirin en can alıcı dizelerinde duymuş olmalısınız! Belki de onu belli kalıplarla sınırlandırmış,belki maddi değerlerle belirgin kılmışsınızdır.
Sokakta geçen yaşlı bir adamın giysilerinden ötürü,ona yoksul demişsinizdir.Ya da maddi imkansızlıklar içerisinde olan bir ailenin bayat ekmeği,bayat yemeği olmuş yoksulluk...
Yukarıda dilimin döndüğü nispette sizlere aktarmaya çalıştığım tüm durumlarda, ya da adına 'hayat standartlarının çok çok altında' diye tarif edişimiz midir yoksulluk?
Böyle öğrettiler bize yoksulluğu.yok yok böyle öğrenmeye çalıştık biz yoksulluğu..Neden elimizde ki var olanlar ya da var olmayanlara dedik biz yoksulluğu? Neden onu basmakalıplaşmış sözcüklere hapsettik? Yeni anlıyorum ben yoksulluğu, yeniden tanımlıyorum.Unutuyorum adına yoksulluk diye sığdırdığım öğretileri.Sınırlamıyorum sonsuz nimetlerimi ve tanımlıyorum gönlümün hissettiği yoksulluğu:
Yoksulluk; günün beş vaktinde seslendirilmiş ilahi nağmeye kulak tıkamanın adıdır.
Yoksulluk; gecenin orta yerinde kalkmayıp, uzun gününü iman tokluğuyla geçirememenin adıdır.
Yoksulluk; uzun soğuk kış gecelerinde kendisine kaldırım taşlarını yastık, incecik karton parçalarını da kendisine yorgan etmiş o mazlum insanların; mazlumiyetini gönüllerinde hissedememenin adıdır.
Yoksulluk; bunların ve dahalarını dillerimizde bile dillendirememenin adıdır.
Yoksulluk içimizdedir, yoksulluk bizdedir.
Mehmet Beydemir
Yoksulluk gece kulüplerinde, yoksulluk meyhanelerde, yoksulluk medyada, yoksulluk İslamı anlayamayanda...
Allah (c.c.) razı olsun kardeşim,kısa fakat çok güzel bir yazı. &))
Yoksulluk; günün beş vaktinde seslendirilmiş ilahi nağmeye kulak tıkamanın adıdır.
....teşekkür ederiz