Âh.....Tek hece..Bütün Lisanlarda aynı olan mana...Bir elif,ardından bir he...Allah adının ilk ve son harfi...Elif ve he ile yanmış aşk...
Zora tahammülü güzel bulanlara değil; güzele tahammülü zor bulanlara yazgılıdır âh...
Güneşi izleyen bulut , gizleyebilir mi hiç varlığını güneşin; acıyı saklayan tebessüm, ya saklayabilir mi hiç vücudunu acının?
Dokunulunca en ince teline içindeki sızının ,bülbül durabilir mi şeydalanmadan ta mahşer olunca?...
Her nereye bakarsa gördüğü âhtır aşkın; âh elinden niyaz için mescide girse dahi...Minaresi elif ,kubbesi he dir çünkü camilerin...Ve hala elifin bağrı şerha şerha kan ve hala iki gözü iki çeşme he nin...
Erbab-ı aşka pîşe heman her gün âh imiş
Her bir nefes ki âh ile geçmez ,günah imiş...
Ve sözün düğümü ;Âh mine-l aşk!...
i.pala
Zora tahammülü güzel bulanlara değil; güzele tahammülü zor bulanlara yazgılıdır âh...
Allah razı olsun güzel bir paylaşımdı.