BENİM EVLİYAYA İSTİNADIM VAR
Yıkılmaz dostlarım aşkın kalesi
Çar etraf erenler bak kollar bizi
Her yandan gelse de küfür belası
Bir Allah Resulü kollar bizi
Benim evliyaya istinadım var
Elimde hüccetim delilim var
Dört büyük melaike dost halilim var
Dört büyük melaike kollar bizi
Baktım ki aslanlar meydanda gezer
Selvi dalları hep boynunu eğer
Ali' ye ne güzel yakışır kemer
Ol merdu meydanda kollar bizi
Harabat ehliyiz atı tutulmaz
Bedri alemde izi bulunmaz
Bu meydanda kesilen baş sorulmaz
Şahı Nakşı Bendi kollar bizi
İki aslan durur iki yanımda
Erenler belli olur er meydanında
Dursun' u daima Hak divanında
Mümin olanlar kollar bizi
Allah dostlarına denir, evliya
Kötü insanları, koyma avluya
Bütün kâinat, Allah'ın kulu ya
Kızarım şakalardan, hep suluya
Enbiyalara, nebilere, şehitlere
Onlara dokunmaz toprak, boş yere
Sevdiği bedenleri, çürütemez dere
Türbeden çıkar, başına giyer bere
Namaz yolda koymaz, hep kıl namaz
Evliyalar kabirde, bulunur niyaz
Türbede havlu ıslak, düşün biraz
İşte bunlar, anlayanlara birer vaaz
Savaş da kabirden çıkar, Allah dostları
Düşmanla cenk eder, yere serer postları
Kul içinde makbuldür, namaz kılanları
Türbedekiler duacıdır, kendini ananları
02.05.2011
Fikret GÜRSOY
ARAŞTIRMACI-YAZAR-ŞAİR-PROGRAMCI[/size][/font][/size][/font][/color]
| | |
|