(http://www.merinews.com/upload/imageGallery/bigImage/1242886731968-girl%20child.jpg)
Seni ötelerde bıraktım,
Yarım yamalak sözlerinle,
Kaçamak bakışlarınla çocukluğum.
Uyudum ve uyandım,
Ne varsa büyümeye dair, saydım döktüm önüme,
Sandım ki yalnız ben büyürüm,
İstediğim yere bakar, istediğim kadar yürürüm.
Çıkmaz sokakların ardındaki pencere,
Çocukluğum…
Çok varlığım, tek yokluğum.
Seni ötelerde bıraktım,
Ceviz ağaçlarının yaşlanan yüzünde,
Ve nar bahçelerinde,
Can eriğinin yeşili sararmadan
Dönerim sandım.
Sandım ki çelikten ayaklarım,
Beni alıp götürür masal iklimlerine.
İçimdeki en sıcak gece,
Çocukluğum…
Tebessüm dolu yürek boşluğum.
Seni ötelerde bıraktım,
Parmağıma takılı kalan esmer gülün dikeninde,
Babamın ektiği…
Çok kanatanı,
En inciteni…
Düşündüm ki bensiz kurumaz güller,
Gülün gözyaşlarını anlayamadım.
Çözemediğim tek bilmece,
Çocukluğum…
Yürüyemediğim tozlu yolum…
Seni ötelerde bıraktım,
Masalın sonu gelse de uyanmam,
Ellerimden tutmayacağını bile bile,
Gözyaşlarımla ıslanmış olsa da hayali,
Babamın ellerini bırakmam…
Derelerde çırpınsa da ayaklarım,
Çıkarmayacağım onları,
Ve aklımdaki seni,
Yürek burkan son ayrılık,
Gülümseten tek gülmece,
Çocukluğum…
Taranmış saçım, bükülmez kolum,
En masum halim,
Su gibi duruluğum,
Terk edemediğim tek soluğum,
Filiz Kalyon
Teşekkürler Ay Işığı
Güzel Bir Şiir İdi Emeğine Sağlık
Cocuklugumuzdan ne kaldi geriye
O güzel hatiralar hep mazide kaldi.
Bir nebzede olsa bizleri cocukluk günlerimize götüren güzel siirinize tesekkürler efendim.
Cocuk olmak ,cocuklugu yasamak cok güzelde yasayabilene ve yasatabilene !!!!!!
çocuklar,biran önce büyümek ,büyükler ise çocukluğuna geri dönmek ister :).Ama her yaşın kendine göre güzellikleri vardır.önemli olan yaratılış gayesine uygun yaşamaktır.
Paylaşım için teşekkürler kardeşim...
Biz hep çocuk kalmalıydık aslında.
Üç taş, üç cam olmalıydı hayat.
En büyük kavgamız gazoz kapağından çıkmalıydı
ve en büyük acımız
öğretmenimizin başka şehre tayini olmalıydı.
Biz hep çocuk kalmalıydık aslında.
Büyümeğe özenmeliydik büyümeden...
İnsan dediğin,
yürükçe yorulan, yoruldukça ağlayan bir taş değil mi?
Çözmesi zor değil.
Sen ansın, yaşanan zaman...
erhan güleryüz
teşekkürler ay ışıgı.eline sağlık.bugunlerde harikalar yaratıyorsun sağol...
keşke elimde olsam da çocukluğa dönsem:(gamdan ,kederden,günahtan uzak bir döneme:(