Uzak dünlerin Belediyecilik anlayışı, şehrin yol, su, kanalizasyon gibi hizmetlerini yapmak ve belirli imar işleriyle uğraşmak gibi sınırlı faaliyet içinde hizmet vermekten ibaretti. Günümüzde bu anlayış kültür ve sosyal alanlara da kaymaya başladı.
Daha açık anlatayım. 1980 önceki hangi belediye şehrin tarihine, kültürüne, sosyal yapısına ilişkin bir kitap neşretmiştir.
Kaç şehir ünlüsünü anmak için toplantılar tertip etmiştir.
Hele hele kadınların el emeği ürünlerini sergileyebileceği, kültürel alanda seslerini duyurabileceği hangi organizelere imza atmıştır.
Sünnet şölenleri veya toplu evlilikler gibi etkinliklerde tek örnek bile var mıdır?...
Bu ve buna benzer etkinlikler son yıllarda artarak devam etmektedir. Buna en güzel örnek de; Sivas belediyesinin düzenlemiş olduğu, İsmail Hakkı Toprak Hazretleri Sempozyumudur.
Ben bu güzel insanın ismi anılınca Sivas Ulucamiini, Sivas Ulucamii anılınca da bu mübarek insanı hatırlarım. Ulucamiin biraz eğik minaresinde İhramcızade’nin tevazuunu düşündüğüm esnasında kaleme aldım aşağıdaki şiiri;
Sİvas Ulu Camiî
Farklı lezzetler dolu, güzünde baharında,
Ağustos sıcağında ya da Gücük karında,
Bizimleydin geçmişte, bizimlesin yarında,
Sende buluştu kaç kez, torun, oğul ve dede,
Çok yiğido alnını öpüverdin secdede.
Senin ikliminde hoş, baharlar da hazan da,
Huşu kalplerden taşar, sel olur ramazanda.
Dostları uğurlarız son mekana bazan da.
Nur dolu sakinlerin bedenden azâdeler,
Bağrından kopmadılar o İhramcızâdeler.
Bazan halılarında konuk olur bebekler,
Bazan bir aksakallı pir yollarında emekler,
Eğilir, yıkılmazsın, seni bekleyen bekler.
Anlat, bir daha anlat, neydi o güzel mevzuu,
Anlat minarendeki o ince tevazuu.
Mekânda da ruh vardır, duygu vardır bir nevi,
Bahçende güller açar, hem maddi hem manevi,
Bilinmez, bilinmez ki kimdir bir manâ devi?...
Dualar yükselirken ferahlatır sineyi,
Seyrettin tebessümle ağlarken kaç nineyi?
Unutulur mu sandın sende yaşanan anlar,
Ürpertir yürekleri, söylenir Ya Hennan’lar,
Ulucami’m, anlarsa, seni Yiğido anlar.
Her Cuma ve her kandil, her yer müminle dolar.
Sensiz bayram geçirse, mahzundur yiğidolar.
Ahmet Mahir PEKŞEN
Belkide memleketim olması hasebiyle hislerim bu noktada galebe çalıyor olabilir, lakin bu şiir dahi Sivasımın Ulu camisini anlatmaya yetmez. Her köşesinde ayrı bir mana ayrı bir tad. Hele Ramazanlarda Ulu camide teravih kılmak, oradaki manevi haz anlatılmaz yaşanır.