Tevhid ve Şirk
İslam dini Tevhid dinidir. Allah'tan başka ilah yoktur. Onun varlığı Kendindendir, kemal sıfatlarla sıfatlıdır, noksan sıfatlardan münezzehtir, yaratıklardan hiçbirine benzemez.
İslam'ın temeli olan Kelime-i Tevhid, iki parçadan oluşan bir bütündür. İkinci parçaya, yani Muhammed Resulullah'a iman etmeyen mü'min olmaz.
Tevhid inancını eksiksiz olarak anlayabilmek için Hz. Muhammed'in (Salat ve selam olsun ona) Peygamberliğini, risaletini, Resulullah olduğunu kesin olarak kabul ve tasdik etmek, bütün insanlara kurtarıcı rehber, en güzel örnek ve model olarak gönderilmiş olduğuna inanmak ve onun öğretilerini, kendisini kurtaracak miktarda (ilmihal) bilmek gerekir.
Tevhid'in zıddı şirktir, yani Allah'a ortak koşmaktır.
Allah'a noksan sıfatlar yakıştırmak kişiyi dininden imanından eder.
İki yüz seneden beri, bozuk ve aşırı bir fırka Tevhid adına Müslümanların çoğunluğunu küfürle, şirkle suçluyor.
Ehl-i Tevhid ve ehl-i Kıble olan mü'minleri şirkle suçlamak ne büyük bir iftiradır.
Ehl-i Sünnet Müslümanları Tevhid'i hangi kaynaklardan öğrenmelidir?
Şirkten ve küfürden korunmak için hangi alimlere ve hangi kitaplara başvurmalıdır?
Elbette Ehl-i Sünnet'in imamlarına, ulema ve fukahasına, akaid alimlerine, müfessirlerine, gerçek müftülere...
Şeriata ve Sünnete sımsıkı bağlı tasavvuf ve tarikat Müslümanlarını müşrik ve kafir ilan edenlere kulak verilirse dünyada pek az Müslüman kalır.
Sünnî bir Müslüman "Yâ VeliyyAllah!.." deyince onu kâfir ve müşrik ilan edenler, kendi krallarına "Celâletü'l-Melik el- Muazzam" diye hitap ediyorlar!.. Ne büyük ve korkunç bir çelişki içindeler...
Ehl-i Sünnet, bazı cahillerin sözleriyle, inançlarıyla, fiil ve davranışlarıyla değerlendirilemez ve mahkum edilemez.
Ehl-i Sünnet imamları, fukahası, uleması, temsilcileri ne demişler ona bakılmalıdır.
Nice Ehl-i Sünnet kitabında, "Bu ilaç benim şu hastalığımı iyi etti" demek bile yasaklanmıştır. Çünkü iyi eden, şifa veren ilaç değil, Hak tealadır. İlaç bir vesiledir.
Tarikatin, tasavvufun hak ve meşru olması için Kur'ana, Sünnete, Şeriata uygun olması gerekir. Bu açıdan tarikatlar iki kategoriye ayrılır: Hak ve doğru tarikatlar, az veya çok yoldan çıkmış olanları.
Az veya çok bozulmuş olan tarikatlar yüzünden tasavvufu inkar etmek, şirkle suçlamak caiz olamaz. Böyle bir şey adalete ve insafa aykırıdır.
Bir mü'mini şirk ve küfürle suçlayan, bu suçlamasında haksız ise kendisi kafir olur.
Tasavvufu ve tarikatları suçlayanlar, bu konuda İbn Teymiye'yi kendilerine imam ve rehber olarak gösteriyor. İbn Teymiye, birçok konuda aşırıya kaçmış, gulüvve sapmıştı ama tasavvufun ve tarikatların tamamına karşı değildi, zamanın Gavsı Abdülkadir Geylanî hazretlerine bağlıydı, bazı kitaplarında onu övmüştür.
Türkiye Müslümanlığı Kur'an ve Sünnet, Şeriat ve Tasavvuf temellerine dayanmaktadır.
Tarikatı ve tasavvufu yıkarsanız, İslam'ın kalelerini yıkmış olursunuz.
Önemli olan "Nasıl bir tarikat ve tasavvuf?" sorusudur.
Cevabı: Kur'ana, Sünnete, Şeriata, İslam'ın zahirine sımsıkı bağlı bir tarikat ve tasavvuf...
Yakın tarihimizin karanlık zulüm ve baskı devirlerinde gerçek tarikatların şeyhleri ve dervişleri, bin bir çileye ve hattâ ölüm tehlikesine rağmen imana, İslama, Kur'ana, Sünnete, Şeriata, Ümmet'e büyük hizmetler etmiştir.
Hiçbir gerçek tarikat deccalları, kezzabları, tağutları, ekberleri, ahbesleri desteklemez. Böyle tarikatlar varsa (inşaAllah yoktur), onlar yüzünden bütün tarikatlar, bütün tasavvuf suçlanamaz, terk edilemez, yerilemez.
Gerçek tarikatlar ve gerçek tasavvuf ehli, Tevhid kahramanlarıdır.
Aşırılığa kaçanlara uyup onları dışlayan ve tahkir edenler büyük vebal altındadır.
Zalim krallarına Celale... Melik... Muazzam sıfatlarını veren, onları alkışlayan ve göklere çıkartanların Ehl-i Sünnet Müslümanlarına ders verecek halleri yoktur.
Mehmet Şevket EYGİ - 2 Şubat 2012 Perşembe