Sadakat islami Forum
DİNİ KATEGORİLER => KISSADAN HİSSELER => Konuyu başlatan: garsli36 - 07 Temmuz 2012, 23:18:42
-
Ramazan-ı Şerif ayının yaklaşmasıyla beraber ekranlarda, radoylarda, çeşitli gazete ve dergilerde, camilerde ve daha birçok sohbet meclislerinde Rasülüllah (s.a.v) Efendimiz ile alakalı her biri gönül hanemizi aydınlatacak, ışıtacak, nurlandıracak kıssalar dinleyeceğiz. Bu kıssalardan bir taneside Rasülüllah (s.a.v) Efendimiz’in irtihal etmeden kısa bir süre evvel mübarek sahabeleriyle helalleşmesi sırasında Ukkaşe (r.a) ile aralarında geçen, göz pınarlarımızı taşıran, için için ağlamamıza neden olan kıssadır.
Bu kıssayı hemen hemen hepimiz duymuşuzdur. Malum kıssada Ukkaşe (r.a) Peygamberimize “Anam babam sana feda olsun ey Allah'ın Rasülü (s.a.v), eğer ısrar etmeseydin senin karşına çıkıp bir şey istemeyecektim. Bir savaştan sonra gazilerin arasındaydım. Ayrılmak üzereyken develerimiz yan yana geldi. Devemden indim, ayağını öpmek için sana yaklaştığımda, değneğini kaldırdın ve sırtıma vurdun. Kasten bana mı vurdun yoksa, devene mi vurmak istemiştin bilmiyorum” deyince Peygamberimiz (s.a.v): “Ey Ukkaşe, sana kasten vurmaktan Allah a sığınırım. Ey Bilal git (kızım) Fatıma'ya, uzun bir değnek getir,”diye emir vermişler ve neticede Ukkaşe (r.a) Peygamberimiz’in (s.a.v) sırtında bulunan Peygamberlik mühürünü öpmüş, ahirette Mevla’mızın affına uğrayacağının ve Peygamberimiz’e (s.a.v) arkadaş olacağının müjdesini almıştır. Böylece bütün sahabelerin takdirine ve dualarına mazhar olmuştur.
Asr-ı Saadet’te bu kıssanın benzerleri de yaşanmış mıdır, diye düşünürken Şeyh Muhammed Yusuf Kandehlevi’nin kaleme aldığı ve Sıtkı Gülle’nin terceme ettiği Hayatü’s Sahabe isimli dört ciltli eserin ikinci cildinde buna benzer kıssaların yaşanmış olduğunu okudum. Gönül dünyamı aydınlatan, düşünce dünyamda yeni ufuklar açan bu kıssalardan birisini sizlerle paylaşmak istiyorum.
Hasan-ı Basri (rh.a) anlatıyor:
Ensar’dan Sevad b. Amr (r.a) adında bir zat vardı. Zaferan ve daha başka bitkilerden yapılan kokular sürünür, rengi hurma dalının rengini andırırdı. Peygamberimiz (s.a.v) kendisini gördüğünde başını sallardı. Bir gün yine böyle kokular sürünerek Allah Rasülü’nün (s.a.v) yanına vardı. Efendimiz (s.a.v) elindeki çubukla Sevad’e (r.a) vurup yaraladı.
Sevad:
“ Kısasa Ya RasülAllah!” dedi.
Bunun üzerine Peygamberimiz (s.a.v) aynı çubuğu Sevad’e (r.a) verdi. Allah Rasülü’nün (s.a.v) sırtında iki gömlek vardı. Gömleklerini kaldırmaya başladı. Ashab, adamı vazgeçirmeye uğraştılarsa da kar etmedi. Rasülüllah (s.a.v) gömleklerini, adamı yaralıdığı yere kadar kaldırınca Sevad (r.a) çubuğu attı; Allah Rasülü’ne (s.a.v) sarılarak karnını öptü ve : “Ey Allah’ın Peygamberi (s.a.v) ! Kıyamet günü bana şefaat etmen kaydıyla kısas hakkımı bağışlıyorum” dedi. (Hayatü’s Sahabe c.2 s.366, El-Kenz : 7/302, Begavi, el- İsabe: 2/96)
Bizler aciz, zelil, günahkar kullarız. Acziyetimizi itiraf ediyoruz. Sevad (r.a) gibi, Ukkaşe (r.a) gibi Allah Rasülü’ün (s.a.v) sohbetinde bulunamadık, O’nun fem-i saadetlerinden dökülenleri kulaklarımızla duyamadık. Ancak asırlar sonra gelen ümmetleri olarak O’na ve getirdiklerine inandık, itaat ettik. Bizim ‘Kısas Ya RasülAllah (s.a.v)!’ demek gibi bir emelimiz de yok. Bizler sadece Rabbimiz’in izni ve inayeti ile ‘Şefaat Ya RasülAllah (s.a.v)!’ diyerek, o mübarek sahabeler gibi Şefaat-i Rasülüllah’a (s.a.v) nail olmak istiyoruz.
Mevlamız bizi sırat-i müstekımden ( dosdoğru yoldan) ayırmasın! Mevlamız bizide alemlere rahmet hazreti Muhhammed Mustafa (s.a.v)’nın şefaatlerine nail elylesin!
Bu vesile ile yaklaşmakta olan Ramazan-ı şerif ayınızı teberik ediyor, Mevlamızdan hepimiz için hayırlara vesile kılmasını niyaz ediyorum...
06.07.2012
Yusuf Akkaya / Almanya
http://www.haberiklimi.net/kisas-ya-rasulAllah-s-a-v_m2425.html
-
Gönül dünyamı aydınlatan, düşünce dünyamda yeni ufuklar açan bu kıssalardan birisini sizlerle paylaşmak istiyorum. (http://www.dailyforexrates.info/fixmanga.gif)