DELİ GÖNÜL

[ruy-ı zemin]

DELİ GÖNÜL

Para puldur gelir geçer
Yan derdine deli gönül
Bir gün olur halin beter
Yan derdine deli gönül

Musallaya konduğunda
Cemaat saf durduğunda
Hoca seni sorduğunda
El ne söyler deli gönül

Omuzlara kaltığında
Kara yerde yattığında
Seven toprak attığında
Gel de dur de deli gönül

Kara yerde yalnız kaldın
Kime verdin kimden aldın
Kazandın mı kimden çaldın
Gel de söyle deli gönül